Grimbergen, 30 september 2007. Ach, wie droomde er als kind niet van om piloot te worden?
Afgelopen zondag werd deze droom even werkelijkheid, toen ik door een oude bekende gevraagd werd om eens een pleziervluchtje te maken vanop het vliegveld van Grimbergen…
Jeroen Heyligen is sinds zijn schooltijd gebeten door de luchtvaartmicrobe, wat culmineerde in het behalen van zijn PPL enkele jaren geleden. Net zoals zovele amateurpiloten sprokkelt hij tijdens de weekends – als het weer even meewil – de benodigde vlieguren in een Cessna 152; de ideale gelegenheid dus om op een mooie nazomerdag mee achter het stuur van een echt vliegtuig te kruipen.
 | Ons toestel stond gestald in een van de cirkelvormige vliegtuigloodsen op het Recreatief Vliegveld Grimbergen. |
Het is al laat in de namiddag en het licht begint schaars te worden. In plaats van een uitgebreide trip naar een ander Belgisch veld, kiezen we ervoor om een korte, lokale vlucht te maken. Na de voorbereiding van de route, het tanken van onze 152 en de nodige checks, kruipen we in de cockpit en kondigt Jeroen op Grimbergen Radio aan dat we zullen starten via runway 19.
 | Vluchtvoorbereiding in het lokaal van Vliegclub Grimbergen. |
 | De Cessna bij de nadering van de 614 meter lange baan 01. |
Na onze start maken we een reeks linkerbochten om nadien een noordelijke koers aan te houden en al snel zien we rechts van ons het centrum van Mechelen opdoemen. We klimmen tot 1400 voet AGL en beginnen dan aan onze navigatie richting Hageland. De OBS indicator laten we ingesteld op Brussels VOR om ons een ruwe positiebepaling te geven; het is vliegen voor puristen: over snufjes à la GPS en autopilot beschikt onze Cessna immers niet. Maar dat blijkt ook niet nodig, want met behulp van kaart en kompas vliegt Jeroen ons keurig richting Aarschot.
 | Piloot Jeroen Heyligen bij de Cessna 152. |
Na het figuurlijke “toertje rond de kerktoren” keren we terug naar Grimbergen. Ondertussen blijkt dat we niet alleen in de lucht zijn: andere vliegeniers profiteren net als wij van het mooie weer, zodat we goed uit onze doppen moeten kijken voor andere traffic. Bij de nadering van het veld neemt Jeroen opnieuw contact op met Grimbergen Radio. De wind is lichtjes gedraaid en runway 01 is ondertussen in gebruik. Omdat het vliegveld van Grimbergen op de grens van de CTR van Brussel gelegen is, moeten we een strikte aanvliegprocedure volgen. Elk toestel dat Grimbergen als bestemming heeft, moet zijn nadering inzetten uit het westen en het circuit vervoegen via Londerzeel – waypoint LONDI in luchtvaartjargon. Als we onder de 1000 voet duiken krijgen we de koeltorens van Vilvoorden in zicht, hét referentiepunt bij uitstek. We overvliegen het veld en ik zet me schrap voor het korte righthand circuit voor baan 01.
 | De kaart voor de navigatie ligt bij de piloot, voor de rest is het hands on throttle and stick. |
De eigenlijke approach voor de noordbaan gaat heel snel. Op de downwind leg houden we de 152 zo lang mogelijk op 800 voet met gereduceerd vermogen om de geluidsoverlast voor de omwonenden te beperken. Slechts een minuutje later, na wat strak bochtenwerk om uit het luchtruim van Brussel Nationaal te blijven, zijn we al final voor 01 – Runway in sight! Resoluut en gecontroleerd zet Jeroen de wielen neer; ons vluchtje zit erop. Tot slot vraagt Jeroen me of ik volgende keer opnieuw van de partij zal zijn. En daar moet ik niet lang over nadenken…
Giovanni Verbeeck
