Zoersel, 16 mei 2010. Zondag. Haast alle vogels zijn gevlogen. De Chipmeet 2010 loopt leeg. De balans is zeker positief. De bezoekers werden intens verwend, deze op vier wielen, en deze die zich vleugels hadden aangemeten om hier naartoe te komen vliegen.
 | Opa komt het nog ’s uitleggen. Deze Brit weet alles te vertellen over de oorsprong van de Chipmunk, het ontwerp uit 1946 van een Pool, waarvan er zo’n 500 werden gebouwd en die nog bij de RAF vlogen tot 1997! |
Opa’s …
Grootvader-aviateur zou met grote ogen hebben gekeken naar de moderne, hedendaagse piloot. Vliegtuigen met de -voor hem- meest bizarre apparatuur aan boord, geraken nooit meer uit koers en genieten elk moment van precieze plaatsbepaling. Ook grootvader-fotograaf met zijn hoofd onder het doek van zijn enorm fototoestel op drie benen, zou met grote ogen hebben gekeken naar de moderne, hedendaagse fotograaf die nooit meer struikelt over lichtmeters, diafragma’s of sluitertijden.
Dat het nu net deze twee moderne iconen zijn van de vorige eeuw, piloot en fotograaf, die centraal stonden, halfweg mei 2010, op het vliegveld van Zoersel ter gelegenheid van de Chipmeet 2010.
 | Zo te zien moet nog even aan de Chipmunk worden gesleuteld. Beide opa’s zijn het erover eens, het gaat ‘m om de linkse landingspoot. Spoort die nog wel goed? |
… en hun vliegtuigen
Let wel, de oubollige Chipmunks die er samen waren gekomen,… ze zagen er uit als voorhistorische dinosauriërs,… maar wat ’n nette, mooie, moderne avionica hadden ze niet aan boord geïnstalleerd gekregen. Dingetjes die ze met evenveel gemak doorheen het luchtruim sturen als dat ze dat doen met de modernste Airbus of Dreamliner. Was je vroeger minstens burgerlijk ingenieur om die dingen te beheersen,… vandaag volstaat het om de kleuterklas goed te zijn doorgekomen met een tien-plus voor computeren.
Zeven Chipmunks arriveerden op de Chipmeet 2010 te Zoersel en ook enige andere C’s waren welgekomen. Acht doken er op van het merk Cirrus (mooi, modern, sexy) en vijf Cessna Cardinals (sexy, mooi, en niet meer zo modern wegens eerste vlucht in 1967). Jammer dat de C-177RG op Wevelgem niet meer beschikbaar is, anders waren we in de N8211G hierheen komen vliegen om er niet alleen de vliegtuigen te komen bewonderen die er waren gearriveerd maar ook om te zien hoe de moderne fotografen vandaag omheen deze vliegtuigen fladderen (letterlijk te nemen). Helaas, helaas. Wat was geafficheerd als een vierdaagse, bleek op zondag al uitgedoofd. Nam grootvader-aviateur vroeger deel aan een fly-in, dan vloog hij pas op maandag weer naar huis. De drang om zich zo gauw mogelijk met de kroost weer te herenigen is een hype geworden; ook politiekers hebben er vandaag last van. Vroeger dronk grootvader nog een pint en toog hij pas huiswaarts als de rook om zijn hoofd was verdwenen.
 | Dichter bij het foto-onderwerp geraken dan op de Photoflying Days te Zoersel, kan niet. Een goede briefing vooraf bevorderde de discipline van de aanwezigen op taxibanen en apron. |
Fotografen …
De moderne fotografen die op Zoersel ter gelegenheid van de Chipmeet hebben deelgenomen aan de allereerste Photoflying Days, waren op z’n minst een ervaring rijker. Zeg nu zelf; wat ’n schitterend idee was dat van Eric Coeckelberghs om met z’n allen (er lieten zich 81 deelnemers optekenen uit 21 landen uit Europa) uit de Skyvan van het organiserend team, de deelnemende vliegtuigen aan de Chipmeet achter zich aan te hebben vliegen voor een door allen precies dezelfde gemaakte foto, daarna breed uitgesmeerd op het internet. De lui van het organiserend team van de Photoflying Days hadden hun ding al eerder geleerd vanuit de Skyvan, want een Herc huren als fotokist is effenaf onbetaalbaar.
Allicht heeft de organisator van de Photoflying Days een goede verstandhouding met de militairen. Sinds ze bij Comopsair hun fotograaf Antoine Roels jaren geleden met pensioen stuurden, komen de pr-foto’s van Adj. Kellens en Lt.-Kol. Stams. Die leveren verschrikkelijk goed werk. Foto’s zijn er nu met hopen, goeie, zoals ze te zien zijn in het prachtige fotoboek Air to Air Academy Vol. 1. Jammer dat in het boek de Engelse tekst kraakt als een breuklijn in de aardkorst en bol staat van schrijf- en stijlfouten. Granddad, de headmaster, zou zijn hoofd hebben geschud bij zo’n onzin. “Als ge iets doet, moet ge ’t goed doen”, leerde hij zijn leerlingen. Grootvader-aviateur dan weer, zou het heen-en-weer krijgen bij het zien van zoveel vliegende tuigen in het boek en grootvader-fotograaf zou likkebaarden van de wel extreem mooie, digitale, foto-opnames.
 | De Skyvan staat vertrekkensklaar voor nog een photoflying shoot. Zeer zeker slaat bij de inzittende het hart nu heel wat harder. En zijn de verwachtingen hoog gespannen. Deze unieke kans van eens-in-je-leven moest je hebben gegrepen. Of het moet zijn dat de heren volgende keer weer op de afspraak zijn. |
… aan het werk
Ondergetekende schreef in 1997 bij een interview met top-luchtfotograaf Keith Wilson, in een artikel: “Bij elke fotovlucht grijpen zeven elementen perfect in elkaar. Het zijn het te fotograferen vliegtuig (luchtwaardig?), de piloot (vergunningen?) en de eigenaar ervan, ons cameravliegtuig (eveneens luchtwaardig en met ietwat dezelfde vliegsnelheden?) en de piloot (idem dito), de fotograaf (die best niet ziek wordt in extreme vliegomstandigheden) en bovenal het weer. Vaak zijn zes elementen aanwezig en is het weer slecht. Einde fotovlucht”.
 | Deze hot-rod Cirrus SR22-Turbo-GTS-G3 is het meest complete vierzits-toerismevliegtuig heden te koop. In Amerikaanse dollars uitgedrukt: basisprijs 532.900 USD (2009). Tel daar voor avionica nog ’s tot de helft bij. Iemand nog weet van de kostprijs van een Chipmunk in 1946? Enkele honderden dollars, misschien? |
Het weer gaf niet thuis op de eerste dag van de Zoerselse Fly-In/Chipmeet 2010 maar dat kon de pret niet derven. De organisatie van de Photoflying Days had immers ook seminars georganiseerd waarin theorie aan de man werd gebracht over air-to-air-fotografie. Zelf schreef uw reporter in het eerder aangehaalde artikel over hoe bijvoorbeeld propellers vol te fotograferen, want zeg nu zelf, een stilstaande prop op je foto van een vliegtuig in de lucht, dat stelt niks voor. Maar de slimme piloot in het gefotografeerde vliegtuig weet precies hoe map en prop rpm in te stellen voor een schitterende volle schroef op de foto.
Maar bij minder goed weer klimmen we toch gewoon voor de foto’s doorheen de wolken tot we de zon zien, tenminste als het vliegtuig van onderwerp doorheen of in de wolken vliegen mag en kan? In het eerder aangehaalde artikel schrijft ondergetekende namens fotograaf Keith Wilson: “Boven de wolken fotograferen is elementair voor de beste resultaten. Daar is het licht altijd kraakhelder en wordt het nog ’s van de wolken teruggekaatst ook! Het te fotograferen vliegtuig wordt daarbij van onderuit belicht. Magisch. Alleen moet dan alle automatische meetmethodes van de moderne digitale camera met argwaan worden bekeken. De chip in de moderne camera is zo ingesteld dat de wolken altijd van boven zitten. Wij hebben ze liever onder ons”.
 | In zijn tijd was deze Cardinal de meest aantrekkelijke uit de stal van Cessna. Eindelijk een Cessna zonder struts (de dingen die vleugel en romp verbinden en versterken zijn bij deze kist afwezig). Op de Chipmeet 2010 doken ook Cardinals op met vast onderstel. De Cardinal op de foto is wel degelijk een model-RG (Retractable Gear). |
Het aangehaalde artikel van ondergetekende van jaren geleden, eindigt in schoonheid met de woorden: “Een geslaagde fotovlucht vereist een harmonische samenwerking tussen drie mensen; de piloot van het te fotograferen vliegtuig, de piloot met de fotograaf aan boord van de fotokist, en de fotograaf zelf. Neem daarbij nog beide vliegtuigen en alle ingrediënten zijn aanwezig voor enkele uren concentratie van de hoogste graad”.
Dat en nog veel meer is wat de klanten van de Photoflying Days hebben geleerd, maar meer nog genoten ze van het resultaat dat een geslaagde fotovlucht ze bood.
 | Voor eeuwig en altijd is de Tipsy Nipper het lekkerste vliegtuig dat ooit werd gebouwd en dat nog wel door een Belg. De adoratie van uw reporter voor deze kist is immens. |
En wij dan …
Toen wij van Hangar Flying in de vroege zondagmorgen nog Zoersel bezochten, … waren inderdaad haast alle vogels gevlogen. Stonden wij daar dan met “onz Beech Bonanzaken”, gelukkig op een harde apron, wegens “onz Beechke” lust geen gras onder de poten.
Wel legden we ons oor te luisteren onder de die-hards die nog intens nagenoten. Vooral de avond ervoor, tegen zonsondergang, leek best memorabel te zijn geweest met een hele parade van de deelnemende vliegtuigen.
Ook wij leerden onze les. Volgende keer plannen we ons bezoek niet op de allerlaatste dag van het festijn, maar houden we de vier dagen vrij. Hebben we dan ons tentje bij. Wat ’n heerlijk vooruitzicht.
 | Deze Beech Bonanza, recht uit de Fifties, brengt uw reporter nog eens ergens heen, ook naar Zoersel voor de Chipmeet 2010, een korte hop vanuit Wevelgem. Heel uniek aan deze BE-36 is de Colemill Conversion voor nog betere prestatie van de motor. Bemerk verder de vierbladige schroef met telkens omgebogen tip. |
Guido Bouckaert
Foto’s: Jan Vanhulle
Foto thumbnail: Kristof Vandermoere
