De Flying Juniors hadden een oproep gelanceerd. Ze wilden met PH-JDK, hun zelfgebouwd vliegtuig dat dit voorjaar klaar is geraakt om ermee rond de wereld te vliegen, een formatievlucht uitvoeren om extra aandacht te vestigen op hun gedurfd project en het is ze goed gelukt! Meteen stonden de kranten bol van de berichtgeving over het op stapel staande exploot en was Flying Junior Anthony Caere te gast in het TV-programma van Marcel Vanthilt.
 | Flying Juniors Anthony Caere en Bart Adriaens vliegen samen tot op het Majuro atol in de Marshall Eilanden. Bart Adriaens keert dan huiswaarts. Flying Junior Hans Engels zou daarna de rest van de wereldreis mee volmaken maar blijft thuis wegens familiale verplichtingen. Anthony Caere gaat er dan alleen voor. Er wacht hem solo de oversteek van 16 uur naar Hawaï en daarna de terugkeer naar Europa. (Foto Anthony Caere) |
Invitatie voor …
Wie op zaterdag 24 juli 2010 mee in formatie met PH-JDK wilde vliegen, die kon maar best naar het vliegveld van Ursel afzakken. Vliegmachien meebrengen was daarbij de boodschap.
Om mee de Flying Juniors in hun opzet van de dag te helpen slagen, doken zeven kisten op te Ursel. Uiteraard de PH-JDK, een zelfgebouwde Lambert M212 met Flying Junior Bart Adriaens aan de stick en verder de vliegtuigen OO-IFR, een Piper Archer met als pilot in command (PIC) Dany Claeys; OO-NZG, een Piper Cherokee met PIC Tom Deprez; N-226BB met PIC Bart Brackx; N-589CD met PIC Jos De Vuyst; N-363CD met PIC Jasper Deschacht en OO-NZV, een Robin DR400/140B, met PIC Guy Van den Bossche en met als inzittenden uw reporter van dienst en achterin fotograaf Nik Deblauwe. Voorwaar schoon volk; die kisten dus. Over de inzittenden van die kisten, geen commentaar.
 | “Groepsfoto met Dame” is een boek van Nobelprijswinnaar Heinrich Böll. Alleen zijn alle vliegers op de foto wederom heren. Komaan dames, join the flying community. De eerlijkheid gebiedt de aanwezigheid te melden van de enige vrouwelijke passagiers, mevrouw Liesbeth B. (Foto Nik Deblauwe) |
Anthony Caere, de Flying Junior die met zweet, bloed en nog heel wat meer de PH-JDK heeft gebouwd, bombardeerde de Robin DR400/140B die uw verslaggever had opgetrommeld voor de formatievlucht, tot nummer één van de formatie en wij zouden er gauw genoeg achter komen dat je beter niet tot speerpunt van een formatievlucht wordt benoemd.
Zagen wij de gehele tijd van de andere vliegtuigen geen bal. De andere kisten bleven geheid achter ons aanvliegen, op de toegewezen plek in de ruimte gebeiteld. Meer nog; onze OO-NZV was het referentiepunt voor de schare vliegtuigen wat nogal wat extra werklast opleverde voor onze vlieger van dienst, Guy VDB.
 | Take the lead is wat Flying Junior Anthony Caere van OO-NZV verlangt. OO-NZV is een hypermoderne Robin DR400/140B met dieselmotor wat op zich misleidend is want OO-NZV tankt geen vliegtuigbenzine, noch diesel maar kerosine. De delicate motor van deze clubkist is uitgerust met FADEC-bediening, volautomatisch dus. Het instrumentenbord is bij dit alles net een en al kerstverlichting. (Foto William Pyfferoen) |
Er was natuurlijk een reden waarom wij de lead vlogen: wij waren het traagste beestje van de groep met 110 knopen (200 km/h). Helemaal achteraan vlogen de drie kisten Cirrus, die gasten zijn het gewoon om 170 knopen (315 km/h) geafficheerd te zien op het instrumentenbord, wat ze ook nogal extra werklast tijdens de formatievlucht opleverde om trager te vliegen dan doorgaans.
Op de briefing te Ursel was zowat alles doorgepraat over hoe het zou gaan tijdens de komende vlucht. Elk detail kwam aan bod, iedereen kon zijn kennis ventileren, allen zaten we uiteindelijk op dezelfde lijn. Definitieve afspraken werden vastgelegd: één frequentie, één transpondercode, elk vliegtuig z’n hoogte en plek in de formatie, hoe de join-up uit te voeren, taxi-volgorde, … en nog zo veel meer.
 | Meteen na het opstijgen komt OO-NZG aan het vliegtuigvenster piepen. ‘Ik wil meteen op de foto”, moet vlieger Tom Deprez hebben gedacht. (Foto Nik Deblauwe) |
Het was heel netjes van Ursel Radio dat ze het vliegverkeer even ophielden toen wij volgens afspraak met zeven aan de startbaan verschenen om een na een op te stijgen. Dat moet nogal een zicht zijn geweest voor de toeschouwers aan de grond.
 | Zeven vliegtuigen maken zich op voor take off. Eenmaal in de lucht zullen ze formatie vormen met PH-JDK. Er zijn nogal wat afspraken gemaakt. Veiligheid staat met stip op de agenda. (Foto Nik Deblauwe) |
… een formatievlucht
Vlogen wij dan met OO-NZV recht de hemel in. Snel omhoog om de gevoelige buren van het vliegveld geen aanleiding te geven om te klagen over geluidsoverlast. Wij draaiden daarbij een brede, klimmende bocht die ons op hoogte, weer over de startbaan van Ursel bracht om van hieruit koers te zetten naar het radiobaken nabij Knokke.
Al toen onze kist die bocht maakte, kwamen OO-IFR en OO-NZG even aan ons vliegtuigvenster piepen. Machtig mooi en vooral bekwaam en precies. Wij zagen dus toch volk in de azuurblauwe hemel.
Ondertussen formeerde zich achter ons en ieder op een hoogte en een plek in de ruimte zoals bepaald in de briefing, eerst initiatienemer Anthony Caere in PH-JDK
met links of rechts OO-IFR en OO-NVG. Daarachter kwamen de drie prachtkisten van de Amerikaanse vliegtuigbouwer Cirrus, met name N-226BB, N-589CD en N-363CD.
 | In de markt van 4-zits, eenmotorige clubvliegtuigen is deze Cirrus SR22 Turbo top of the bill. Dit reisvliegtuig vliegt heel snel (210 kt /390 km/u maximaal) en is uitgerust als een modern verkeersvliegtuig. Zelfs de stuurknuppel is een sidestick zoals in de Airbus. De Cirrus op de foto is uitgerust met turbo, dat klimt nog beter. (Foto Nik Deblauwe) |
In een mum van tijd was de formatie gevormd. Ik noem dat een topprestatie want een rits vliegtuigen tot een mooie formatie ineen schuiven, dat is niet in een handomdraai gerealiseerd.
Een+drie+drie, zo draaiden wij naar het zuiden om langsheen de kust richting Frankrijk te vliegen tot over het radiobaken op het vliegveld van Koksijde. Wij hoorden over de radio gedisciplineerde opmerkingen van onze medevliegers over hoe schitterend het zicht voor hen wel was. Wij merkten daar in de kist vooraan natuurlijk niets van. Alleen een moeizame blik achteruit over de schouders liet vermoeden wat een aangenaam zicht onze formatie de strandgasten daar onder onze vleugels bood.
Intussen dook aan de einder Oostende op uit het landschap. Nu was het zaak om uit te zakken tot 500 voet (150 m) om de formatie over de startbaan van de luchthaven te leiden. Ook dat moet een zalig zicht geboden hebben aan de mensen aldaar aan het werk, een teken van sympathie aan de luchthaven die de Flying Juniors zeer genegen is.
 | “Vliegen is het leven waard.” Dat zei het Duitse luchtvaartfenomeen Marga von Etzdorf die als eerste vrouw (!) in 1931 solo van Berlijn naar Tokio vloog. Aan boord van de Flying Juniors-formatie boven Vlaanderen denken ze allemaal hetzelfde. (Foto Anthony Caere) |
Verder ging het dan in de rustige lucht boven de zee naar Koksijde waar we landinwaarts hebben gebocht tot aan het vijfkantige waterbekken nabij Dikkebus. Vandaar ging het over Roeselare en Torhout terug naar Oostende of Ursel. Dat was het moment waarop onze medevliegers naast onze kist voor de lens van onze fotograaf konden komen poseren voor de foto. Het was voor ons ook het moment om te genieten van de messcherpe vlucht die PH-JDK offreerde. Mooi om de kist van bovenaf zo door de lucht te zien snijden. Straks doet ze dat omheen de gehele wereld.
 | Hier vertoont PH-JDK zich nog boven Vlaanderen. Straks richten de Flying Juniors de neus van het vliegtuig naar verre horizonten, de wereld rond. Wat ’n avontuur staat er aan te komen. Bij de terugkeer wacht een dolle begroeting. (Foto Nik Deblauwe) |
en dan … Start
Ja, de vlucht van de Flying Juniors rond de wereld start op 13 september 2010. De Spirit of the Silver Baheca blijft dan een goede maand weg. Het zou een machtig idee zijn om met de deelnemers aan de formatievlucht van 24 juli, de PH-JDK bij de terugkeer ergens in Frankrijk tegemoet te vliegen om in triomf naar huis te begeleiden, naar Oostende, de thuishaven. Maar één zaak is daarbij nu al duidelijk. Ik wil achteraan de formatie. Ik wil het adembenemende onthaal zien vanuit een bevoorrechte plek. Gun mij dat alstublieft. Ik vraag het zo beleefd.
 | Is ze geen schoonheid, deze PH-JDK; een helemaal zelf gebouwde Lambert M212 en hier op de apron van de Oostendse luchthaven helemaal klaar voor nog een testvlucht. Deze zijn intussen allemaal afgewerkt. De kist is klaar voor de trip rond de wereld. (Foto Daniël Brackx) |
Guido Bouckaert
