Schoten, 1 november 2012. Het is niet alle dagen dat het hoogste rechtscollege van dit land een uitspraak doet die betrekking heeft op de lichte luchtvaart. Onlangs was het zover. De Raad van State sprak zich uit over de wettelijkheid van autogiro’s boven het Belgische grondgebied. Wij spraken met Paul Windey, voorzitter van de Belgische ULM-federatie, en verwoed autogiropiloot.
 | Paul Windey is zelf een bezield Autogiro-piloot. Hij heeft een MagniGyro – een soortgelijk toestel als op deze foto. Gyrovliegen is ook voor ‘vleugelpiloten’ een echte aanrader. In tegenstelling tot helikoptervliegen is het relatief eenvoudig voor iemand met wat ervaring, en de korte draaicirkel en landingsafstand zorgen voor een unieke ervaring. (Foto via Paul Windey) |
Hangar Flying: Kan je allereerst wat meer achtergrond geven bij deze zaak?
Paul Windey: Wel, het betreft de zaak van een piloot die met zijn toestel, dat in het buitenland geregistreerd staat, de toestemming vroeg om in België te vliegen. Het is op deze manier dat er in België immers al een aantal autogiro’s kunnen vliegen. Het Directoraat-generaal voor de Luchtvaart (DGL) heeft de toestemming geweigerd. Deze weigering is dan voor de Raad van State aangevochten.
Hangar Flying: Op basis waarvan werd dat geweigerd?
Paul Windey: De argumenten van het DGL waren weinig steekhoudend: het zou niet toegelaten zijn om in België met een autogiro te vliegen ‘omdat het niet toegelaten is’, dit terwijl er geen enkele tekst bestaat waarin dit zo vermeld staat en er bovendien reeds vele precedenten zijn. We vliegen immers al jaren hier. Gelukkig heeft ook de auditeur van de Raad dezelfde mening, en op 11 oktober is de Raad ons hierin gevolgd. Het verbod is vernietigd, en in het arrest was men niet mals voor het DGL: Letterlijk: ‘Noch in de bestreden beslissing, noch in het administratief dossier wordt aangegeven waarom een autogiro niet toegelaten zou zijn.’
Hangar Flying: Zet dit de deur open naar autogiro’s met een OO-registratie?
Paul Windey: Nee, daar is nog geen sprake van. Voor het DGL is een reglementering ter zake ‘niet prioritair’. Ook bij de piloten is er hier geen vraag voor zolang we toestemming kunnen krijgen om met onze in het buitenland geregistreerde toestellen in België te kunnen vliegen.
Hangar Flying: Hoe zit het in onze buurlanden?
Paul Windey: Zeer verschillend. In alle EU landen is dit al jaren toegelaten, in Duitsland is de markt werkelijk aan het boomen onder impuls van AutoGyro GmbH, en in Nederland is men aan een reglementering aan het werken. Deze is nog niet rond, maar men kan er toch al zonder problemen vliegen met een in Duitsland of Frankrijk geregistreerd toestel, en er wordt in Lelystad zelfs les gegeven.
Hangar Flying: Hoe zit het met de veiligheid van het girovliegen?
Paul Windey: Ik heb geen aparte statistieken voor de autogiro’s, maar dit zal niet veel verschillen van deze van andere ULM’s of andere lichte vliegtuigen. In ieder geval zijn de moderne toestellen veel veiliger dan deze van een vorige generatie die nog niet autostabiel waren.
Hangar Flying: Je bent dit jaar voorzitter geworden van de ULM-federatie. Welk nieuws kan je ons vanuit die hoek melden?
Paul Windey: Wel, het is in ieder geval een pak extra werk, maar door de goede ploeg in het bestuur is het geen opgave om naar de vergaderingen te gaan.
Er zijn twee grote evoluties: de LSA en de verschillende velden die door windmolens bedreigd worden. Niemand kan er omheen dat zeer veel ULM’s eigenlijk ook in de LSA-categorie zouden vallen eens deze verder is uitgebouwd. Toch blijven er nog een aantal vragen. Mogen ze bijvoorbeeld al dan niet landen op een ULM-veld? Voorlopig richten we ons binnen de federatie niet op de LSA-piloten. We hebben immers al zeer veel werk om de ULM-piloten een aantal mooie activiteiten te kunnen bieden zoals verschillende navigaties en veiligheidsdagen. Veiligheid is immers onze hoogste prioriteit en daar besteden we heel wat aandacht aan, naast ook het opvolgen van alles wat vanuit Europa komt. Onze hoofdbekommernis blijft echter het ULM-vliegen betaalbaar en toegankelijk te maken.
De tweede evolutie is minder positief. Onder andere Temploux, Liernu en Avernas worden bedreigd door de bouw van windmolenparken. In Avernas is er hoop op een oplossing, maar ik heb nog geen champagnekurken horen knallen dat deze definitief is.
Wij zijn geen tegenstanders van windmolens, maar willen wel verhinderen dat zij onze activiteit onmogelijk maken. Een gesprek om tot een goede samenwerking te komen, is jammer genoeg niet altijd vanzelfsprekend.
Peter Snoeckx
