Charleroi-Gilly, 11 december 2017. Het wegdek van de troosteloze Chaussée de Bruxelles werd enkele jaren geleden helemaal heraangelegd, het aanpalende Hôpital Civil Marie Curie is er gloednieuw en oogt imposant en de Avenue Joseph Tirou, in hartje Charleroi, mag voortaan zo’n tweehonderd meter met de Antwerpse Meir meelopen. La Ville de Charleroi en La Fédération Walonnie-Bruxelles hebben samen de handen aan de ploeg geslagen en zijn er druk bezig de stadskankers te vermorzelen. Al hebben bulldozers nog jaren breekwerk voor de boeg.
 | La Laideur Des Faubourgs, zoals Jacques Brel zong, te doorbreken, zet l’Airbus de Gilly de lelijkheid van de voorsteden nog sterker aan. De site, met een afgedankte treinwagon als bonus, heeft vandaag meer weg van een containerpark, slagbomen inbegrepen. |
Landmerk
In de deelgemeente Gilly heeft de natuur alvast een helpende hand toegestoken en l’Airbus de Gilly aan het barsten en het breken gezet. De Airbus A310-222 ooit de eigendom van Nigeria Airways, de nationale luchtvaartmaatschappij van Nigeria, en destijds in Zaventem aan de ketting gelegd wegens onbetaalde rekeningen bij Sabena Technics, werd er ruim twintig jaar geleden ingehaald als een sensationeel horecaproject. Een privé-initiatief dat ook van overheidswege werd toegejuicht als een landmerk om de grauwe buurt op te fleuren, als een rendez-vousplaats en het liefst voor zakenlui, als een pretparkje ook, kortom, het mocht zelfs een toeristische attractie gaan worden.
 | Een pretpark met voor elk wat wils. Piloot of verkeersleider gaan spelen voor de ouders, een vliegtuigje voor de kids? |
Miskleun
Vandaag zijn de geesten gerijpt, tot een voortschrijdend inzicht gekomen en wordt de Airbus op drie krukken, nota bene opgetrokken midden een oude arbeiderswijk, zonder meer een urbanistische miskleun genoemd. Het grote publiek had ondertussen niet op zoveel wijsheid gewacht en gaandeweg gingen de klanten afhaken ondanks amechtige pogingen om de zaak een nieuwe vlucht te geven: achtereenvolgens een cocktailbar, een restaurant en een dancing. Het mocht niet baten.
Que de la bouffe
Nogal wiedes, voor nauwelijks wat euro’s naar zuiderse bestemmingen vliegen met een échte Airbus, welke belevenis zou een leeggehaald vliegtuigkarkas vandaag de dag nog kunnen opwekken? Weinig of niets. En daar zijn ook de buurtbewoners het over eens.
Marc Taillet, die aan de overzijde zijn woning aan het restaureren is: “Wij zijn er ooit eens gaan eten. Mon Dieu! Het was een restaurant van het soort om er één keer binnen te gaan en daarna nooit meer! En om uit te roepen aan iedereen die het horen wou: Plus jamais! Plus jamais! Pas plus que de la bouffe!” Te koop en te verkommeren sinds 2012 heeft de Airbus alvast geen ontevreden klanten meer.
 | A vendre sinds 2012. De aanvankelijke vraagprijs zou een onwaarschijnlijk bedrag van maar liefst 1 550 000 euro zijn geweest. Zelfs geen 10 000 euro meer waard, volgens insiders in vliegtuigschroot. |
Woonblok
Meer zorgen maken de omwonenden zich echter over de toekomstplannen van de site. Eens de Airbus ontmanteld en hoogstwaarschijnlijk tot schroot herleid, zou de Antwerpse projectontwikkelaar Arie Van De Kamp op het vrijgekomen terrein zo’n 40-tal appartementen willen optrekken. Marc Taillet: “Alle begrip voor de huidige stadsrenovatie en Charleroi heeft zeker behoefte aan eigentijdse woningen, maar zo’n appartementsblok voor onze deur gaat het zonnelicht niet weinig afschermen, komt daarbij de verkeersdrukte die de nieuwe bewoners gaan meebrengen. Laat staan de samenlevingsproblemen die opgehokte mensen kunnen veroorzaken.”
Zo’n vaart blijkt het vooralsnog niet te lopen. In de buurt werd vorige eeuw aan steenkoolwinning gedaan en de ondergrond zou er allerminst stabiel zijn. De aangevraagde bouwvergunning werd op 28 maart 2017 geweigerd. Een nieuwe bouwvergunning werd tot nog toe niet aangevraagd. Projectontwikkelaar Arie Van De Kamp wenst op last van zijn raadsman niet te reageren.
Bekijk ook zeker even het artikel dat Hangar Flying in 2007 bracht over de Airbus van Gilly.
Luca Swinnen
