Knokke, 14 tot 17 juni 2018. ‘Build it, and they will come.’ En… komen deden ze. Zowel het publiek als de vliegtuigen waren van de partij op het nieuwste vliegveld van België. Ook Hangar Flying was present.
 | De prijs voor het best vertegenwoordigde vliegtuigtype gaat naar de SV4. Vier exemplaren streken er neer. |
Om meteen met de deur in huis te vallen: de organisatie van het evenement had gewoonweg pech. Een late voorjaarsstorm had heel wat zand weggeblazen zodat het strand er lager bij lag dan in andere jaren. Hierdoor bleef het terugtrekkende zeewater langer op het gelegenheidsvliegveld staan, en ging het veld ook sneller onder water lopen. De openingstijden van de piste moesten daarom drastisch worden ingekort.
Ook andere weergoden zaten niet mee. Donderdagochtend was er aan zee een felle wind, en omdat er meer water op de landingsstrook stond dan verwacht, werd besloten om in de ochtend geen toestellen toe te laten. Jammer om dat nieuws als eerste over de radio te moeten vernemen, nét op het moment dat ik vanuit EBHN (Hoevenen) op 1.500 voet boven EBKZ (Knokke/Het Zoute) zat. Soit, dat soort zaken maken deel van onze hobby, en de veiligheid moet primeren.
 | De kortste afstand voor landing én take-off werd door Jean-Louis Schlesser gerealiseerd met zijn Storch-replica. De oorspronkelijke Storch werd in de Tweede Wereldoorlog door de Duitsers ontworpen om achter de linies spionnen te droppen of om evacuaties uit te voeren. Deze ULM houdt de naam hoog! (Foto: Michael Vermeersch) |
‘s Namiddags waren een aantal vliegvelden in het binnenland gesloten wegens een te lage bewolking. Gelukkig dat het aan zee ondertussen al terug mooi weer was geworden zodat de eerste toestellen konden landen. Nachtelijk parkeren was voorzien op het hoger gelegen zachte strand. Geen sinecure om die steile klim te gaan overwinnen doorheen het mulle zand. De aanlopende vloed gaf niet minder partij en deed er de krachten bundelen: Land Rovers en tractoren van de naburige zeilclub werden ingeschakeld om de vliegtuigen op het droge te trekken. Deelnemende piloten met ‘traditionele’ vliegtuigen (lees: geen tail dragger of toestel met bush-banden) kregen vervolgens – tot hun grote teleurstelling – de raad om niet naar Knokke af te zakken. De organisatie beseft dat er lessen te trekken zijn en dat de ontstemde piloten niet helemaal ongelijk hebben. Iedereen die niet is kunnen landen krijgt alvast het inschrijvingsgeld terugbetaald.
 | Deze Piper met intrekbaar landingsgestel gaat lopen met de prijs van de meest onaangepaste deelnemer… maar het toont wél dat landen op het strand perfect veilig kan gebeuren met eender welk vliegtuig. |
 | Omwille van het mulle zand waren veel helpende handen nodig om met trekken en duwen de toestellen op de parking in beweging te krijgen. |
Op vrijdag kregen de toeschouwers waar voor hun geld. Zowel ’s morgens als ’s avonds werd er gevlogen, en terwijl het hoogtij opkwam konden ze in het casino ofwel op een simulator gaan vliegen ofwel de tentoonstelling over luchtvaartkunst bezoeken. Of zich vergapen aan een overvolle parking met een aantal originele vliegtuigen: verschillende Cubs (met prefix Piper-, Carbon-, of Cubcrafters), meerdere ULM’s en nog wat exoten zoals een Poolse Wilga in de kleuren van sponsor DHL.
Wanneer het veld terug open ging, was het een drukte om alle vliegtuigen vervolgens op het harde strand te krijgen. Jammer genoeg goed voor een eerste incident: het neuswiel van een VL3 brak af nadat die bij het taxiën in een strook mulle zand terecht was gekomen.
Zaterdag ging een oldtimer om dezelfde reden op zijn neus, waarbij de propeller afbrak. Het toestel werd evenwel snel hersteld, en kon ‘s anderdaags op eigen kracht terug naar Antwerpen vliegen.
‘s Zaterdags werd er enkel in de ochtend gevlogen. Het laagwater bij valavond was te laat om – nog voor verplichte sluitingstijd van de luchthaven (2100 LT) – de piste te openen.
De wedstrijd eindigde zondag met een finale. Buiten competitie kon ik er eindelijk gaan neerstrijken, al was het dan maar voor twee touch-and-go’s. Alvorens aan te vliegen, moest ik ruim een kwartier wachten: het circuit bleek overmatig bezet te zijn.
Showtime. Tijd om uit te pakken met mijn eigenste deelname. Via een reporting point voor de haven van Zeebrugge naar downwind. Het meest indrukwekkende was de base leg en de final waar de appartementsgebouwen op de dijk boven je gingen uittornen.
Meer dan een touch-and-go zat er niet in met mijn Cessna 172. Het zand op de runway mocht dan wel hard genoeg zijn geweest, van zodra je ernaast kwam waren er veel plassen met het even zilte als corrosieve zeewater, drijfzand en modder. Niet meteen de beste vrienden voor een vliegtuigromp of het onderstel… Hoewel het leuk zou zijn geweest om er écht te kunnen landen, heb ik nagenoeg dezelfde ervaring gehad zonder die problemen te moeten gaan trotseren.
 | Vooral op zaterdag stond het belangstellende publiek rijen dik. |
 | STOL-banden beschermen je niet tegen het opspattende zeewater… maar het levert wél leuke plaatjes op. (Foto Tom Brinckman) |
De STOL-wedstrijd (Short Take-Off and Landing) werd uiteindelijk gewonnen door Jean-Louis Schlesser met een ULM Storch-replica. Zijn naam klinkt misschien bekend in de oren van autoliefhebbers. De Monegaske piloot was eerder immers tweevoudig winnaar van de rally Parijs-Dakar en heeft ook deelgenomen aan twee Formule 1-races. Om te landen, tot stilstand te komen en opnieuw te vertrekken had hij slechts 28,30 meter nodig! Akkoord dat het type toestel er veel toe doet, maar toch ‘chapeau’ voor de prestatie!
De balans van het weekend is positief te noemen. De gemeente Knokke-Heist beweert dat er 40.000 bezoekers op het evenement zijn afgekomen. Allicht is dat een beetje té optimistisch, maar op de dijk was het in ieder geval over de koppen lopen in een maand die gewoonlijk redelijk rustig is – examens, weet je wel? Over de vier dagen zijn er uiteindelijk 50 vliegtuigen geland. Veel minder dan wat de organisatie bij de start verhoopt had, en ook minder dan het aantal ingeschreven toestellen, maar de kortere openingstijden zouden een grotere deelname niet mogelijk gemaakt hebben.
 | Naast de ongewone strandactiviteit viel er ook op de dijk en in het casino veel te beleven. Dynali en VL3 brachten er hun nieuwe toestellen aan de man, en BAFA probeerde met een Tiger Moth het publiek warm te maken voor een vliegopleiding. |
 | In de Magrittezaal van het casino – op zich al de moeite waard en niet vaak toegankelijk voor het grote publiek – was er een tentoonstelling van kunstenaars die luchtvaart als thema nemen. |
 | Knokke profileert zich trouwens als een kunststad. Ook op de zeedijk of in de tientallen galerijen kan je er niet naast kijken. Deze zomer staan de hyperrealistische beelden van Carole Feuerman centraal. |
Als luchtvaartliefhebbers hebben we een uniek evenement kunnen meemaken, en hebben we gezien dat de kleine luchtvaart in België meer aankan dan wat aan de toog van menige vliegclub al eens wordt beweerd. Het is enkel jammer dat twee dagen na het evenement het nieuws bekend raakte dat het North Sea Air Festival, dat op 21 juli ook voor de kust van Knokke gepland was, werd geannuleerd. Ingegeven door de incidenten tijdens de Air Trophy? Geruchten die werden ontkend door het gemeentebestuur en de organisatoren. Het zou enkel niet haalbaar zijn om de toegang tot de zee in het volle hoogseizoen te gaan ontzeggen aan de duizenden badgasten. De échte reden zullen we waarschijnlijk nooit te weten komen, maar we kunnen enkel hopen dat zowel het North Sea Air Festival als de Zoute Air Trophy volgend jaar een vervolg kennen!
 | Organisator Sam Rutherford tijdens een briefing voor piloten. Zijn volgende project om de Atlantische Oceaan over te steken met etappes die maximaal 250 NM lang zijn, is hij aan het plannen. Meer info op http://www.facebook.com/groups/166455640667547 |
Een filmpje van mijn vlucht met de twee approaches vind je hier: https://youtu.be/KlzkbVzC-5E?t=63
Hoe de pro’s het aanpakken kan je op dit filmpje zien: www.youtube.com/watch?v=e0ZCwsv_izM
Flight simulator fanaat? Dan zélf eens proberen te landen op het zand. De Belgische Flight Sim Club heeft een scenery gemaakt van Knokke Airport: https://fscb.be/downloads/EBKN_FSX_2018.zip
 | Jammer dat er geen prijs was voor het minst sexy deelnemende toestel… Je reporter zou die met voorsprong gewonnen hebben. (Foto Fré Vermeersch) |
 | Deze SV4 maakt zich op voor een korte avondvlucht. Jammer dat de luchthaven om ‘2100 LT’ dicht moest. |
 | De Stearman is een indrukwekkend toestel, maar niet het grootste dat er geland is. Die eer gaat naar een Zwitserse Kodiak die op vrijdag een touch-and-go kwam maken. |
Tekst en foto’s: Peter Snoeckx
