De naam Koksijde is natuurlijk verbonden met de vliegbasis van waaruit de reddingshelikopters ingezet worden. Onze gids op de vliegbasis van Koksijde was Lambert Derenette, auteur van “25 jaar Sea King in de Belgische Luchtmacht.”
In de omgeving van het abdijhof Ten Bogaerde (nu een Cultureel Centrum, Ten Bogaerdelaan 12) werd in 1915 begonnen met de aanleg van een militair vliegveld. Naast het eerste, tweede en derde smaldeel werd het veld tijdens WO1 ook gebruikt door de Britten en de Fransen. In 1916 werd nog een tweede, kleiner vliegveld aangelegd tussen Ten Bogaerde en de duinen. Koksijde werd regelmatig gebombardeerd door de Duitsers. In november 1917 verlieten de Belgische eenheden het veld van Ten Bogaerde.
In oktober 1940 begon de Duitse Bauleitung met de aanleg van hun Flugplatz Koksijde. Er werden twee betonnen startbanen aangelegd en er kwamen ook een zestal stenen loodsen voor het onderhoud en verschillende vliegtuigshelters. Koksijde werd slechts sporadisch gebruikt door verschillende Luftwaffe-eenheden, o.a. door 4./JG 26. Na hevige geallieerde bombardementen (februari 1944) was het veld totaal onbruikbaar geworden. In de nacht van 9 op 10 juni 1944 werd de infrastructuur door de Duitsers grotendeels vernietigd om niet in handen te vallen van de geallieerden.
Dit wachtlokaal op een heuvel werd lang gebruikt voor de bewaking van de brandstoftanks die tot omstreeks 2000 in gebruik gebleven zijn. Zowel een deel van het wachtlokaal als de inmiddels verwijderde brandstoftanks zijn Duitse constructies. Het gebouw wordt nog wel eens gebruikt tijdens oefeningen.
Na de Duitse bezetting werd het plein door de RAF Airfield Construction Service terug vliegklaar gemaakt, vanaf 8 maart 1945 was het operationeel voor ondermeer de 136 Wing. In oktober 1946 werd de basis overgedragen aan de Belgische autoriteiten. De Jachtvliegschool werd er opgericht in januari 1948. Heden ten dage is de basis Koksijde vooral bekend om zijn 40e Smaldeel en zijn Westland Sea King Mk48 reddingshelikopters.
