Op zaterdag 15 oktober 2011 vond op de begraafplaats van Waasmunster (Hamme) een grootse herdenking plaats ter ere van de vierkoppige bemanning van de Handley Page Hampden AD975 KM-N van het 44 Sqn die precies zeventig jaar geleden neerstortte aan de Neerstraat, nabij de Barbarakapel. De vier bemanningsleden zijn in Waasmunster begraven (zie database).
Hammenaar Jean Zaman (48) gaf de aanzet voor deze herdenking door het Geheim Leger. Hij ging op zoek naar ooggetuigen van de crash en vond de precieze crashlocatie. De weide waar het toestel neerkwam is ondertussen bebouwd. Samen met zijn collega Andy Daelman kreeg Jean toelating om in een tuin in de Neerstraat te mogen delven. Zaman verklaarde in een plaatselijk dagblad: “We vonden er stukjes gesmolten aluminiumresten van het vliegtuig, verbrande deeltjes van het perspexraam en tot onze verbazing een D-ring van een parachute en een klein zilveren amulet met daarin de naam en het stamnummer van piloot Edgar Owen gegraveerd. We hebben dus de exacte plaats van de crash kunnen lokaliseren.”
Op zaterdag 15 oktober 2011 organiseerde de Nationale Strijders Bond van Waasmunster en het Geheim Leger van Hamme in samenwerking met het gemeentebestuur van Waasmunster een zeer succesvolle herdenking ter nagedachtenis van de bemanning van de Hampden (Sgt E. Owen (RAF Pilot), F/Sgt G.H. Edmondson (RCAF Observer), Sgt. G. Shearer (RAF Wireless Operator-Gunner) en Sgt. G.R. Ramsay (RAF Wireless Operator-Gunner)). Ter nagedachtenis van deze bemanning werd een gedenkplaat onthuld.
Proficiat voor de plaatselijke organisatie van Jean Zaman (initiatiefnemer herdenking, bestuurslid Geheim Leger Hamme) en de steun van Wings of Memory (www.wingsofmemory.be).
Ambassadeurs voor de UK waren Jonathan Brenton, voor Canada Louis de Lorimier. Piper Cubs werden gevlogen door o.a. Mario Alaerts en kwamen van Brasschaat.
Het was een emotioneel moment toen de voorzitter van de plaatselijke heemkundige kring samen met de burgemeester van Waasmunster het uurwerk van Pilot Sgt Owen overhandigde aan de Britse ambassadeur. Het uurwerk werd gevonden door een inwoner kort na de crash. Het werd zolang bewaard door de heemkundige kring om nu terug te geven aan de familie of tentoon te stellen in een Brits museum.
