Luc Cox hield deze toespraak bij de onthulling op 4 mei 2019 van de twee gedenkplaten:
“Bijna 75 jaar geleden, op 9 mei 1944 was er een massaal luchtgevecht boven de Noorderkempen. De Amerikaanse luchtmacht won snel aan kracht en ging het gevecht met de Luftwaffe opzoeken. Zo ook die mooie dinsdag in mei. De strategische missie nr. 347 voor de USAAF van die dag was niet weinig ambitieus: 823 bommenwerpers en 668 jachtvliegtuigen werden uitgezonden om rangeerstations en vliegvelden aan te vallen in Frankrijk, Luxemburg en België. Dit was het begin van de voorbereiding voor D-Day. Zes bommenwerpers en zeven jagers gingen hierbij verloren. De doelwitten in ons land waren de vliegvelden van Sint-Truiden, Florennes, Nijvel en Hody en het spoorwegknooppunt in Luik. Deze werden door 361 B-24 Liberators gebombardeerd. Eén van de groepen jagers was de 357 Fighter Group die opereerde met P-51 Mustangs van op Leiston bij Yoxford. Die voormiddag beschermden zij de bommenwerpers op de heenvlucht. Eens ze afgelost werden zouden zij nog grondaanvallen uitvoeren op Florennes. Toen zij die voormiddag de Antwerpse Kempen overvlogen zagen zij een twintigtal Focke-Wulf 190’s die de Liberators wilden aanvallen. Boven Oostmalle kwam het tot een treffen. Een Mustang werd neergeschoten, maar de FW190 die dat gedaan had werd op zijn beurt onmiddellijk neergehaald. De Amerikaanse piloot probeerde nog met zijn parachute af te springen, maar het was te laat en hij viel te pletter. Het ging hier om 1st luitenant Donovan Siverts van het 363 Fighter Squadron, 357 FG. Hij werd gevonden niet ver van de Molenbaan in Oostmalle. In hetzelfde veld was zijn vliegtuig neergeploft maar het was daarbij grotendeels intact gebleven. Op 12 mei werd Donovan Siverts begraven op het kerkhof voor Geallieerde vliegers op het Fort III te Borsbeek. Siverts ligt heden begraven op het Ardennes American Cemetery. Donovan was 27 jaar oud en kwam van Minnesota.
…
Nog geen jaar later gebeurde er in dezelfde buurt een gelijkaardig incident namelijk de crash van een P-51 Mustang waarvan de piloot alweer te laat afsprong! Dit gebeurde in de bossen van Heihuizen achter het gelijknamige boerderijtje langsheen de baan naar Wechelderzande. Destijds woonde daar de boswachter Timmermans met zijn gezin. Maar de actie die aan de oorzaak lag van deze crash speelde zich ver van Oostmalle af. Een notitie van pastoor de Molder gaf een indicatie van de datum namelijk 3 maart 1945 en dat de piloot, een Amerikaan, was gesneuveld. Die dag voerde de Amerikaanse luchtmacht meerdere aanvalsvluchten uit op Duitsland met niet minder dan 1.102 zware bommenwerpers. Doelen waren olieraffinaderijen, fabrieken van motoren en tanks en een spoorwegbrug. Onder de honderden jagers die voor bescherming moesten zorgen waren ook de P-51’s van de 339 Fighter Group uit Fowlmere (bij Cambridge). Zij moesten 219 B-24’s beschermen die de olieraffinaderij Rothensee bij Magdeburg bombardeerden. Aan te nemen is dat ook deze Mustangs na het beëindigen van de escortetaak nog gronddoelen zijn gaan zoeken. Het gevaar van de Luftwaffe was grotendeels verdwenen, maar de luchtafweer (Flak) bleef gevaarlijk. Twee toestellen van de 339 FG gingen in de buurt van Magdeburg neer. Een derde vliegtuig dat geraakt werd was van het 504 Fighter Squadron met als piloot 2de luitenant Otis Kurth. Van hem hoorde men niets meer en hij werd later die dag als vermist, Missing In Action, opgegeven. Er hing over een groot deel van Europa een dicht wolkendek waarin hij letterlijk was verdwenen. Waarschijnlijk heeft hij nog geprobeerd terug naar Engeland te vliegen. In Oostmalle hoorden getuigen boven die wolken het lawaai van een vliegtuig in nood. Plots dook uit die wolken een vliegtuig verticaal naar beneden en boorde zich in de grond. Otis had op het laatst nog willen springen, maar het was te laat en hij viel te pletter. Het Amerikaanse leger, waarvan er toen verschillende eenheden in de buurt waren, werd verwittigd en een legerambulance kwam het lijk ophalen. Ook hij werd begraven te Neuville-en-Condroz, maar een paar jaar later op verzoek van zijn familie naar Amerika over gebracht en ligt nu begraven in Wichita, Kansas. Otis was slechts 22 jaar oud. “
De drijvende krachten achter dit eerbetoon zijn vooral Luc Cox, de APCK en Benny Ceulaerts met de Planehunters.
De mooie gedenkplaten zijn ontworpen door Geert Van de Put.