Jean Joseph Albert Noizet, geboren te Florenville (op de Belgisch-Franse grens) op 3 maart 1915. Jean Noizet gaat bij de Militaire Luchtvaart, 74ste promotie van 17 augustus 1936, en behaalt zijn militair vliegbrevet op 15 oktober 1937. Hij wordt ingedeeld bij het 7de smaldeel en vliegt met Fairey Fox. Sergeant Noizet maakte tijdens de meeting te Evere van 9 juli 1939, deel uit van de formatie Fairey Fox’en die een formatievlucht uitvoerden waarbij in Romeinse cijfers het getal 25 (XXV) voor de 25ste verjaardag van de Militaire Luchtvaart herdacht werd. Er is verder weinig bekend over zijn jaren bij de Militaire Luchtvaart. Hij slaagt er in om naar Groot-Brittannië te ontsnappen waar hij zich aansluit bij de Royal Air Force Volunteer Reserve voor de duur van de oorlog. Hij zou helaas geen kans krijgen om als piloot in een operationele eenheid te vliegen. Tijdens zijn omscholing op Spitfire bij 61 Operational Training Unit (OTU,) bij een schijngevecht op 22 augustus 1943, kwam hij rond 16.35 uur in botsing met de Spitfire P7444 van zijn landgenoot P/O Henri Goldsmit. Deze laatste slaagde er in zijn Spitfire aan de grond te zetten op RAF Halfpenny Green (nu Wolverhampton Airport,) zo’n 70 km ten noordwesten van RAF Rednal. Spitfire IIa P7304 van P/O Noizet stortte neer nabij Hincks Plantation, bij Lilleshall, ten zuidwesten van Newport. Na de crash zouden volgens de autoriteiten ‘partial remains’ teruggevonden zijn. De gemakkelijk te bergen onderdelen van de Spitfire werden meegenomen maar graven naar de Merlin-motor en de cockpit die zich in de grond had geboord hebben de officiële diensten toen niet gedaan. Toen was het ook de gangbare procedure om moeilijk bereikbare delen niet te bergen. Er was een ceremonie op het Brookwood Military Cemetery (Surrey) op 26 augustus 1943 en daar werd een herdenkingskruis opgericht. De ‘resten’ die in 1943 waren begraven werden in 1948 overgedragen aan de militarie autoriteiten in Evere. Voor de familie was er in België een begrafenis op 20 oktober 1949. In 1977 stoten Don Matthews en luchtvaartarcheologen van de Wartime Aircraft Recovery Group van Shropshire bij hun zoektocht naar het wrak van een neergestorte Wellington op verhalen van een Spitfire-crash. Ze konden de exacte plaats lokaliseren en het wrak opgraven. De bergers waren onder de indruk omdat ze in de cockpit het nog vrijwel volledige lichaam aantroffen van Jean Noizet, ze waren er immers van overtuigd dat het in 1943 geborgen was. Het lichaam werd voor een autopsie naar RAF Shawbury gebracht. Jean Noizet rust nu in het ereperk van gesneuvelde piloten en bemanningsleden op het kerkhof van Evere. Hij werd er met militaire eer begraven op 15 maart 1978. De resten van Spitfire P7302, o.a. de motor en het instrumentenpaneel, werden opgegraven en bevinden zich nu in het museum van de Wartime Aircraft Recovery Group op het vliegveld van Sleap, ook een ex-RAF vliegveld, ten noorden van Shrewsbury (Shropshire, Engeland.) In de omgeving van Rednal Airfield, nog steeds actief als privé-vliegveld, staat een klein gedenkteken voor P/O Jean Noizet met de tekst: ‘In memory of Jean Joseph Albert Noizet who died whilst flying from this airfield 22nd August 1943 aged 28 years’. Hugh Richardson, die zo vriendelijk was om ons de foto’s van het vliegveld en het gedenkteken te bezorgen, liet ons weten dat het gedenkteken aan het begin van de toegangsweg tot zijn huis staat en dat hij het regelmatig verzorgt en op Remembrance Day, 11 november, er een kruisje met de traditionele ‘poppy’ bij plaatst. De foto’s tonen ook de overblijfselen van de vroegere RAF Rednal Control Tower. Michael E. Davies, die zeer veel onderzoek heeft gedaan naar het leven van Jean Noizet, was de initiatiefnemer voor het plaatsen van de gedenksteen. Hij zorgde tevens voor de financiering en plantte er een eik.
Bronnen:
Hugh Richardson, Michael Davies
Shropshire Airfields in the Second World War, Robin J. Brooks, Countryside Books
