Charles Delcour, geboren in Andenne 18 december 1916. Hij doet zijn middelbare studies in Luik en gaat dan naar het Institut de Malonne, gekend om zijn goede voorbereiding op de Koninklijke Militaire School. Nadat hij de KMS succesvol beëindigd had, gaat hij naar de Ardense Jagers maar in 1939 vraagt en krijgt hij zijn overplaatsing naar de Militaire Luchtvaart waarmee hij zijn jongensdroom, piloot worden, kan waarmaken.
In 1940 vinden we hem terug als OLt leerling-piloot bij het Centre d’Instruction des sous-lieutenants d’Aéronautique – CISLA, sedert 28 april 1940 gevestigd te Oostende-Stene. Op 10 mei 1940 worden het handvol vliegtuigen van deze school overgevlogen naar Het Zoute waar ze prompt het doelwit worden van een Duits bombardement. De nog resterende luchtwaardige vliegtuigen worden op 12 mei naar Frankrijk gevlogen. Bij die gelegenheid is hij aan boord van een vliegtuig gevlogen door Marcel Hoton, een ancien van de 38e Promotie van 1925. Op dinsdag 14 mei komen ze aan in Pau. Na een verblijf van ongeveer aan maand in het Zuiden van Frankrijk, besluit hij en zijn collega en vriend Christian Deffontaine om hun biezen te pakken en te proberen naar Engeland te gaan. In Bayonne geraken ze uiteindelijk aan boord van een schip met bestemming Casablanca in Marokko en na nog twee scheepsreizen komen ze via Gibraltar op 16 juli 1940 in Liverpool aan.
Het duurt enkele maanden voor men beslist wat met de nieuwelingen aan te vangen maar op 2 november 1940 kunnen ze naar de Frans-Belgische vliegschool die ondertussen op Odiham functioneert. En toch duurt het nog tot 26 februari 1941 voor Charles Delcour zijn eerste vlucht maakt. Na deze fase van hun opleiding succesvol afgerond te hebben, komen Charles Delcour en Christian Deffontaine bij 11 Service Flying Training School – SFTS – terecht waar ze vliegen op tweemotorige Airspeed Oxford gevolgd door 2 (Coastal) OTU met Bristol Blenheim.
Na een eerste korte periode bij 500 Squadron moeten de pas gebrevetteerde piloten terug naar 2 (C)OTU voor een omscholing op Bristol Beaufighter. Daar vormt hij een team met radio-operator/boordschutter Sgt Ted Woolford. Op 16 februari 1942 vertrekken ze richting Gibraltar en vandaar verder naar Malta, Alexandrië en Cairo. Christian Deffontaine vertrok enkele dagen later maar raakte vermist op 27 februari 1942. P/O Delcour komt op 25 februari 1942 aan te Edku bij 272 Squadron waar enkele andere Belgische piloten hun sporen al verdiend hadden. Tijdens de daaropvolgende maanden voeren ze vooral konvooi-escortes uit maar ook ‘straffings’ en aanvallen op Duitse en Italiaanse schepen.
Op 31 augustus 1942 behaalt hij een eerste overwinning op een Ju 52. In november voegt hij er nog drie gedeelde overwinningen aan toe: op 11 november een Duitse He 115, op 12 november een Italiaanse SM 75, op 22 november een Italiaanse Cant Z.506B. Tijdens een verblijf in een ziekenhuis wordt zijn vaste waarnemer Woolford op 19 januari 1943 neergeschoten tijdens een opdracht met een andere piloot maar hij overleeft en komt in krijgsgevangenschap terecht.
Charles Delcour was in de laatste vier maanden van 1942 al tweemaal opgenomen wegens een aanslepend probleem en in februari 1942 moet hij onder het mes om definitief verlost te geraken van zijn medische problemen. Na zijn herstel voert hij enkele testvluchten uit op Beaufighters voor 161 Maintenance Unit om op 1 augustus 1943 bij 252 Squadron terecht te komen. Ook hier weer voornamelijk maritieme opdrachten met konvooi-escortes en aanvallen op vijandelijk scheepsverkeer. Op 17 september 1943 komt zijn navigator, F/Sgt Lumsden, om het leven tijdens een aanval op een konvooi. Voor Delcour komt op dat moment een einde aan zijn operationele opdrachten; hij keert terug naar Groot-Brittannië waar hij begin 1944 terug moet opgenomen worden omdat zijn medische problemen opnieuw de kop opsteken. Hij doet de rest van de oorlog uit in niet-operationele eenheden.
Na de oorlog blijft hij bij de Belgische Luchtmacht maar niet als piloot. Hij klom op tot de rang van generaal. Hij overleed plots op 28 december 1975, drie dagen voor hij met pensioen zou gaan.
Generaal-Vlieger Charles Delcour rust op de begraafplaats van Kraainem.
Meer details over de loopbaan van Generaal Delcour kunnen gevonden worden in het boek ‘Belgen in de RAF Deel II Charles Delcour & Christian Deffontaine’ uitgegeven door Uitgeverij De Krijger in 2001.
