Anatoli Feodorovitch Stepanov was een Russische jachtpiloot. In 1941 werd hij neergeschoten door Duitse flak boven Estland en krijgsgevangen genomen. Hij ontsnapt een eerste keer uit krijgsgevangenschap maar wordt terug opgepakt en in Lübeck opgesloten. Uiteindelijk komt hij als dwangarbeider in de steenkoolmijn van Eisden in België terecht. Begin 1943 ontsnapt hij een tweede keer met de hulp van het verzet en komt zo in het Luikse terecht.
Verraden door een collaborateur proberen de Duitsers hem en andere verzetslieden op te pakken. Hij vlucht samen met een andere Rus Yvan Paltchikoff in de ondergrondse gangen van een steengroeve. Daarbij vielen schoten en een Duitser legde het loodje. Daarop namen de Duitsers gijzelaars bij de werknemers van de groeve om ze als menselijk schild te gebruiken. Stepanov besloot zich op te offeren en gaf zich gevangen terwijl de andere Rus de dans kon ontspringen. Eens gevangen werd hij gedurende vier uren op een zeer gewelddadige manier ondervraagd maar hij gaf geen informatie of namen prijs. Daarop werd hij doodgeschoten.
Hij werd in een anoniem graf begraven en alle eventuele betuigingen van medeleven werden verboden op straffe van represailles. Het is pas na de oorlog dat de plaats van zijn graf en zijn overlijdensdatum, 12 juli 1944, konden teruggevonden worden aan de hand van het schriftje van de grafdelver. Tegenwoordig rust hij in het centraal ereperk op het kerkhof van Comblain-au-Pont. Hij was 34 jaar oud toen hij het leven liet. Helaas is er niets bekend over zijn ouders, zijn vrouw en de dochter zouden tijdens de oorlog verdwenen zijn. Over hen kon niets teruggevonden worden omdat de archieven van Stalingrad tijdens de oorlog vernield werden.
