Jules Ghislain Jacques Tyck, geboren te Antwerpen op 26 april 1889, overleden te Hauteville (Frankrijk) op 21 oktober 1924.
Jules Tyck was, in tegenstelling wat bijna alle internet-bronnen aangeven (en waarschijnlijk van mekaar, soms letterlijk, overnemen), geen wielrenner. Lezer André Teyck maakte ons daar in 2013 attent op: er was wel een wielrenner Frans Tyck, geboren te Borgerhout op 9 januari 1889. Jules Tyck was lid van de Antwerp Motor Club en in de jaren 1906 en 1907 nam hij deel, niet zonder succes, aan motorraces.
Waarschijnlijk geïnspireerd door de eerste vliegmeetings en piloten in België (o.a. de Antwerpse Vliegweek van 23 oktober tot 2 november 1909), leert hij ook vliegen in de vliegschool van Blériot in Pau. Hij behaalt Belgisch vliegbrevet nummer 8 op 7 mei 1910. Hij kocht zich een Blériot ééndekker en begon een carrière in het circuit van de vliegmeetings en demonstraties. Blijkbaar ontstond er een samenwerking met onze allereerste piloot Pierre de Caters want de beide vliegeniers waren dikwijls samen te zien op buitenlandse meetings. Zo waren ze in juli 1910 te Karlovy Vary in Tsjechoslowakije, en later die maand in Stokkel. In november 1911 waren ze beiden onderweg naar India voor vliegdemonstraties in december 1910 en januari 1911. In de eerste helft van mei 1911 was hij een van de piloten tijdens de vliegweek van Peronnes-lez-Binche en in de tweede helft van mei 1911 vloog hij in Sint-Agatha-Berchem en in Soesterberg, Nederland. In augustus 1911 nam hij deel aan de Ronde van België voor vliegtuigen. In oktober 1912 gaf hij met Jan Olieslagers en Anciaux vliegdemonstraties in Mechelen.
Begin 1913 kondigde hij aan te stoppen met vliegen, waarschijnlijk was hij, net als de Caters, tot het besluit gekomen dat het een dure hobby was die hem meer koste dan het opbracht. Hij nam in de loop van 1913 en 1914 deel aan enkele autowedstrijden.
Wanneer in augustus 1914 Duitsland ons land binnenvalt, meldt hij zich als vrijwilliger. Hij beschikt over geen vliegtuig maar krijgt een Blériot van Jan Olieslagers. Hij vloog zowel verkennings- als artillerieopdrachten. Later zou hij zich ook aan de eerste luchtgevechten wagen. Op 14 februari 1916 kwam hij bij het eerste echte Belgische jachtsmaldeel, het 1e Smaldeel. Maar de anderhalf jaar aan het front hadden hem uitgeput zowel fysiek als mentaal. Hij vroeg en kreeg zijn ontslag op 30 april 1916. Hij had er 129 oorlogsmissies opzitten en had 14 luchtgevechten geleverd.
Hij vestigde zich in Frankrijk, waar hij ook overleed op 21 oktober 1924 op zevendertigjarige leeftijd, naar verluid aan de gevolgen van zijn tijdens de oorlog opgelopen ziekte. Het werd naar Antwerpen overgebracht en aanvankelijk begraven op het kerkhof van het Kiel. Bij de sluiting van het kerkhof in 1936 werd zijn graf overgebracht naar het Schoonselhof. Het graf bevindt zich op perk Y, rij 22 van het Schoonselhof.
Info Leo Spiessen, 24 april 2009: de graftombe, lijkt inderdaad nog in goede staat en een opkuisbeurt zou hier al wel heel wat verbeteren, de zijpanelen, links en rechts naast de graftombe, zijn gebroken en (uiteraard) verzakt. Hier is meer nodig dan alleen maar opkuisen.
