Pieter Rooyackers (°Neerpelt, 6 november 1925) kwam op 30 oktober 1944 om het leven in een bombardement te Kaulille. Daar viel die dag een bom op het huis van de familie Keppens-Loos. Pieter was er de inwonende dienstknecht, hij overleefde het bombardement niet. (Info Luc Van Waeyenberg)
Niet alleen Pieter Rooyackers is op 30 oktober 1944 gestorven tijdens dit bombardement, maar ook Adriaan Croonen en Helena Plessers. Die woonden langs de Lillerbaan, in die buurt hadden de Engelsen na de bevrijding van Kaulille, olie opgeslagen. De brandstofopslagplaatsen waren verder van de weg gelegen. Adriaan en Helena waren kinderloos maar zorgden voor de opvoeding van een meisje Louise ‘Wies’ Plessers. Rond 4 uur in de ochtend werd Wies gewekt door het geronk van vliegtuigen en de familie besloot zich terug te trekken in een schuilkelder, wat verder van de woning gelegen. De kelder was niks anders dan een in de grond gegraven gat, bedekt met hout en graszoden. Wies bereikte als eerste de schuilkelder maar merkte dat die vol water stond, ze bleef dan maar zitten tot het geluid van de vliegtuigen was uitgestorven. Adriaan en Helena verkozen om in een gracht te gaan schuilen. Wies vond haar stiefouders daar terug, ze waren dodelijk getroffen, hulp kon niet meer baten. Een dag nadien werd het echtpaar al begraven. Het graf van Adriaan Croonen en Helena Plessers is ondertussen verwijderd.
Bron: Geschied- en Heemkundige Kring Kaulille, via Ann Rombaut, Heemkundig tijdschrift ‘De Klaveren Heer’ van juni 1996, artikel ‘Kauliller burgerslachtoffers in de Tweede WO’, p. p. 27-31.
