Op het kleine kerkhof van Aineffe (Faimes) vonden we de grafkelder van de familie d’Otreppe de Bouvette. Verschillende leden van deze familie waren door de jaren heen actief in de Belgische luchtvaart.
De eerste naam die we tegenkomen in de Belgische luchtvaartgeschiedenis is Baron Emmanuel Marie Joseph Ghislain d’Otreppe de Bouvette, geboren te Liège op 14 mei 1904. Hij begon aan zijn opleiding tot militair piloot met de 39e Promotie leerling-piloten op 18 september 1925 en behaalde zijn militair vliegbrevet op 12 november 1926. Als pas gebrevetteerde piloot kwam hij met de graad van sergeant bij een van de smaldelen van de IIIe Groep, 2e Luchtvaartregiment van Bierset terecht. Tijdens een oefening op 29 juli 1927 kwamen Sgt d’Otreppe en zijn waarnemer Adj Jo Commont in de problemen met hun De Havilland DH-4 E-55. De bemanning sprong uit het vliegtuig maar de parachute van Sgt d’Otreppe opende zich niet en hij stortte te pletter. Adj Commont kwam ongeschonden aan de grond.
Baron Jean d’Otreppe de Bouvette, geboren op 16 februari 1920 te Liège, overleden op 6 mei 2018 te Brussel, was ook iemand die bijna zijn hele leven in de luchtvaart actief was. Hij was de neef van Baron Emmanuel d’Otreppe de Bouvette.
Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog meldde hij zich als vrijwilliger bij de Belgische Militaire Luchtvaart. Nadien engageerde hij zich in het verzet maar in 1943 ontsnapte hij naar Groot-Brittannië. Hij wilde graag aansluiten bij de Royal Air Force maar werd geweigerd. Hij sloot zich dan aan bij de Brigade Piron (genoemd naar haar bevelhebber Jean-Baptiste Piron) waarmee hij op 8 augustus 1944 in Normandië aan land ging en een aantal Franse dorpen en steden bevrijdde. Ze overschreden de Belgisch-Franse grens op 3 september 1944 en kwamen ’s anderendaags in Brussel aan.
Na de oorlog maakte Jean d’Otreppe zijn ambitie om piloot te worden waar. Hij behoorde tot de 1e Promotie leerling-piloten van de Burgerluchtvaartschool. Deze promotie volgde haar opleiding van april tot november 1952. Daarna kende hij een lange carrière bij Sabena waar hij in 1993 op pensioen ging met 18.000 vlieguren op de teller. Daarnaast was hij ook een fervent zweefvlieger met enkele Belgische records op zijn naam:
Op 24 april 1956 vloog hij van La Ferté Alais naar Blois-le-Breuil (Frankrijk) en terug in een Frans Air 100 zweefvliegtuig, waarmee hij het Belgisch afstandsrecord op 255,800 km bracht.
Van 29 juni tot 13 juli 1956 had in Saint-Yan (Frankrijk) het 3e Wereldkampioenschap Zweefvliegen plaats. Jean d’Otreppe maakte deel uit van het Belgische team.
Op 28 mei 1957 vloog hij met een Schleicher Ka2b van Temploux naar Angers in Frankrijk en vestigde daarbij met 511,300 km een Belgisch afstandsrecord met vooraf vastgelegd doel.
En tenslotte vestigde hij op 9 juli 1957 een Belgisch snelheidsrecord door met een Ka2b een driehoekig traject van 100 km van Saint-Hubert naar Les Epioux, Gedinne en terug naar Saint-Hubert af te leggen aan een gemiddelde snelheid van 37 km/u.
In 1972 kocht hij een eigen zweefvliegtuig, Rolladen-Schneider LS-1d OO-ZBP, waarmee hij tot 1977 actief was. Maar ondertussen was hij ook gebeten door de microbe van het zelf bouwen van vliegtuigen. Zijn eerste project was een Bensen B-8M gyrocopter in 1969, registratie OO-57. In 1972 volgde een Pottier P-40, registratie OO-68. Dit was een ongewoon vliegtuigtype zonder staart. Het in Frankrijk gebouwde prototype maakte zijn eerste vlucht in 1975. Dit project werd even stilgelegd in 1978 omdat hij een Rutan Vari-Eze begon te bouwen. Deze Vari-Eze werd als OO-101 in december 1983 ingeschreven. Het Pottier P-40 project werd dan verder afgewerkt; het was voor zover we kunnen nagaan de tweede P-40 en er werden verder geen andere exemplaren van gebouwd. Een gewaarschuwd man is er twee waard, en dus wou Jean d’Otreppe de eerste vlucht met de nodige omzichtigheid aanpakken, de ervaringen met het type in Frankrijk in gedachten. Hij zocht naar de mogelijkheid om de eerste vluchten uit te voeren op een vliegveld waar hij over een lange start- en landingsbaan kon beschikken maar was nergens welkom. Zijn P-40 heeft dan ook nooit gevlogen en werd uiteindelijk aan het Koninklijk Museum voor het Leger en de Krijgsgeschiedenis geschonken. Daar werd het voor het eerste gezien eind 1998 en sedert 2004 hangt het aan het gebinte van de luchtvaarthal.
Baron Jean d’Otreppe de Bouvette overleed op 6 mei 2018 te Brussel.
Een derde familielid was actief in de ultralichte luchtvaart, sector die vanaf het einde der jaren zeventig een hoge vlucht nam. Baron Bernard d’Otreppe de Bouvette was een zoon van Jean d’Otreppe. Samen met François Goethals, beiden luchtvaartingenieurs, stond hij aan de wieg van Aviasud Engineering (1982-1994). Ze bouwden drie ULM-types: de eenzitter Sirocco, de tweezitter/dubbeldekker Mistral en de tweezitter Albatros. Van de Sirocco werden er 150 gebouwd door Aviasud en een dertigtal door het Belgische Aériane. Daarna gingen de rechten over naar het Nederlandse ACLA; zij moderniseerden de Sirocco en bouwden een handvol zonder echt commercieel succes. Van de Mistral rolden er naargelang de bron 202 of 223 uit de werkplaatsen van Aviasud in een éénmotorige versie met trekschroef en een tweemotorige met een duw- en een trekschroef. De Albatros haalde een productie van 160-170 exemplaren. In september 2024 stelde het Duitse bedrijf Alphafrog (https://alphafrog.de/) op de Mondial ULM Blois een afgeleide versie voor in de categorie met een maximaal leeggewicht van 120 kg op de markt wil brengen. Er staan twee versie op stapel: de G1 met een verbrandingsmotor met een vermogen van 25 kW en de eG1 met een elektrische motor van 20 kW. Op hun website brengen ze een eerbetoon aan de twee stichters van Aviasud, Bernard d’Otreppe en François Goethals.
Bernard d’Otreppe nam verschillende malen deel aan de FAI Europese en Wereldkampioenschappen ULM en behaalde in 1985 de wereldtitel en in 1986 de Europese titel in de categorie eenzitter met de Sirocco en in 1990 behaalde hij nogmaals de wereldtitel in de categorie tweezitter met de Albatros. Op 6 september 1988 brak hij het wereldafstandsrecord voor ULMs in rechte lijn door met een gemodificeerde Sirocco (maar aangeduid als Albatros) van Fréjus, waar hun fabriek gevestigd was, naar Teeside in Groot-Brittannië te vliegen, een afstand van 1368,977 km.
Eind 1993 verkeerde Aviasud Engineering in slechte papieren en vroeg uitstel van betaling gevolgd in de loop van 1994 door een gerechtelijke vereffening. Bij de opvolger, Aviasud Industries (1995-1997), was Marc Mathot betrokken, die voorheen bij Ultralair actief was. Aviasud Industries wilde een verbeterde versie van de Ultralair Weedhopper commercialiseren als de Xpair. De Xpair zou gebouwd worden door het Indische Raj Hamsa van de Franse familie Koechlin. Na de stopzetting van Aviasud zou dit project door Raj Hamsa succesvol verdergezet worden als de X-Air.
Bernard d’Otreppe keerde na het stopzetten van Aviasud naar België terug. Hij kwam echter om het leven op 3 juli 2005 bij een ongeval met een Aviasud Albatros tijdens een vlucht van een privéterrein te Borlez naar Maillen.
De familie d’Otreppe de Bouvette was eigenaar van de Chapelle de Saives te Aineffe en op het kleine kerkhof rond deze kapel werden de leden van de familie d’Otreppe de Bouvette bijgezet in de familiekelder. Met de drie bovengenoemde familieleden rusten er drie generaties piloten. De opschriften op de grafkelder hebben echter zeer te lijden gehad onder weer en wind en zijn nog nauwelijks leesbaar. De kapel werd in 1980 voor een symbolische frank overgedragen aan de gemeente Faimes en in 1987 gerestaureerd.
