Pierre Joseph Charles W Watteyne, geboren te Binche op 31 maart 1921, overleden op 25.4.1944.
In 1938 was hij leerling aan de Koninklijke Militaire School. In mei 1940 trekt zijn eenheid naar Frankrijk maar toen de Belgische eenheden in Frankrijk na de Frans-Duitse wapenstilstand stilaan terugkeerden, wou hij niet mee terug naar België. Via enkele maanden internering in Spanje en daarna een doortocht naar Portugal, kwam hij in Congo terecht. Daar vervoegde hij de Force Publique en later trok hij naar Zuid-Afrika om een opleiding tot piloot te volgen. Zo kwam hij bij No. 12 Squadron van de South African Air Force terecht. Vanaf januari 1944 was 12 Squadron uitgerust met Martin B-26 Marauder. In april 1944 had het squadron een onderdak gevonden op het Italiaanse vliegveld Biferno, dicht bij Campomarino, aan de Adriatische kust.
Tijdens een bombardementsopdracht op 25 april 1944 werd de Marauder (serial FB506) van Luitenant Watteyne geraakt door flak en crashte bij Pesaro. Vijf van de zes bemanningsleden komen om het leven en werden begraven op het Gradara War Cemetery bij Pesaro op de Adriatische kust. De vijf gesneuvelde bemanningsleden waren:
Lt William Charles Cartter, SAAF, 20. Son of Frederick E and Alice S Cartter, of Bloemfontein, Orange Free State.
Wt Off2 Cyril Paul Daleski, SAAF. Son of Nathan and Bessie Daleski, of Highlands North, Johannesburg, Transvaal.
Lt A S Hogben, SAAF, 20. Son of Joseph and Norah Hogben, of Loskop, Natal.
Lt C D Sumner, SAAF, 26. Son of Charles E and Mary C S Sumner, of Durban, Natal.
Lt Pilote Pierre J C Watteyne, Belgian AF.
Eén bemanningslid, Frank Brink, kon via het geopende bommenluik het vliegtuig tijdig verlaten. Op 11 september 2005 bracht hij met een groep RAF- en SAAF-veteranen een bezoek aan de graven en aan het gedenkteken voor de bemanning in Villa Caprile in Pesaro. Het gedenkteken was er gekomen na zijn eerder bezoek aan de crashplaats. Men toonde hem een schroefblad van het gecrashte vliegtuig dat al die tijd bewaard gebleven was. Frank Brink verzocht toen om een monumentje op te richten als herinnering aan zijn vrienden. Het propellerblad op een voetstuk met een plaat met de namen van de vijf gesneuvelden herdenkt hen.
In Kinshasa, Congo, is of was er ook een Avenue Pierre Watteyne. We vermoeden dat ook dit een eerbetoon is aan onze landgenoot.
De twee foto’s van de graven werden ons lang geleden toegezonden en naam van de fotograaf is helaas niet genoteerd. Indien iemand zijn foto’s herkent mag hij zich altijd kenbaar maken zodat hij de erkenning krijgt die hem toekomt.
We hebben nog geen foto’s van het gedenkteken. Indien iemand met vakantie in deze streek zou komen, zouden we hem dankbaar zijn indien hij ons een paar foto’s van het gedenkteken en de omgeving zou kunnen bezorgen.
