Zoals we al schreven in het verhaal van B-24J 42-50612 ‘King Size’ die op dezelfde dag crashte als deze B-24, waren eind december 1944 talrijke bommenwerpers van de 8th Air Force betrokken bij massale bombardementen van Duitse aanvoerlijnen, communicatieknooppunten en depots om de Duitse aanval in de Ardennen te vertragen en te belemmeren. Het was een all-out effort.
Op 25 december 1944 was het doelwit van de B-24H 42-95220 (squadron code naargelang de bron X7-H of X7-K) van de 467th Bomb Group, 788th Bomb Squadron, een spoorwegknooppunt te Müsch, Duitsland. Het is niet duidelijk of ze nog op weg waren naar het doelwit of al op de terugweg toen ze aangevallen werden door Duitse jachtvliegtuigen in de omgeving van Sankt-Vith. Motor nummer drie werd in brand geschoten en het vliegtuig zakte weg uit de formatie. Kort daarna ontplofte de motor waarna het vuur zich razendsnel verspreide naar de hele vleugel. Volgens getuigen in de andere vliegtuigen van de formatie werd het vliegtuig oncontroleerbaar en viel weg in een tolvlucht. Men zag een viertal stipjes het vliegtuig verlaten maar ze hadden geen schijn van kans want hun parachutes vatten bijna onmiddellijk vuur. Het vliegtuig zou daarna ontploft zijn in de lucht. Waarschijnlijk was dat de redding van de twee piloten en de radio-countermeasures operator die het overleefden maar krijgsgevangen werden genomen. Het grootste deel van het vliegtuig viel te Renglez bij Rettigny (Gouvy) maar diverse andere grote onderdelen zoals twee motoren of een geschutskoepel werden op 500 m tot 1 km van de plaats teruggevonden.
De bemanning bestond uit: 1Lt William W. Truxes (piloot, krijgsgevangen) (O-713913), 2Lt John E. Sullivan (copiloot, krijgsgevangen) (O-830744), S/Sgt Burton Hurwitz (radio countermeasures operator, krijgsgevangen) (13083305), F/O David J. Countey (navigator, +) (T-127423), S/Sgt John N. Ellefson (radio-operator, +) (16082474), S/Sgt Peter Hardick (boordwerktuigkundige, +) (13098304), Sgt Alek Onischuk (‘togglier’, +) (31409559), Sgt Roland L. Morehouse (neuskoepelschutter, +) (36460730), Sgt Stanley P. Koly (bovenkoepelschutter, +) (35230981), Sgt Walter Walinski (staartschutter, +) (32959214).
Een ‘togglier’ was een onderofficier wiens taak erin bestond om op het signaal van de leidende bommenwerper van de formatie, waar wel een volwaardige bommenrichter deel van de bemanning uitmaakte, de bommen te droppen wat dus niet meer inhield dan de schakelaar om te gooien. Echt ‘bommen richten’ was er dus niet meer bij. Toggle is Engels voor schakelaar.
Twee verbrande lichamen werden teruggevonden in het wrak, twee andere dichtbij. Ze werden begraven op het plaatselijke kerkhof. Ook een vijfde bemanningslid werd begraven te Rettigny: S/Sgt Ellefson, S/Sgt Hardick, Sgt Onischuk, Sgt Koly en Sgt Walinski. Ze werden later overgebracht naar de Amerikaanse Militaire Begraafplaats van Foy bij Bastogne. Twee anderen waarvan de lichamen later werden gevonden, werden onmiddellijk begraven te Foy: F/O Countey en Sgt Morehouse. Later werden ze overgebracht naar de Amerikaanse Begraafplaats van Henri-Chapelle (Ellefson, Onischuk en Koly) of naar hun thuisland.
Paul Remy van de website http://ardennesavions45.blogspot.com/ deed onderzoek naar deze crash en je kan bij hem nog veel extra informatie vinden, bijv. gedetailleerde getuigenissen overgenomen uit het Missing Aircrew Report of uit het debriefingrapport van 2Lt Sullivan na zijn terugkeer uit krijgsgevangenschap. Hij was ook de initiatiefnemer, samen met Guy Demain, voor het gedenkteken voor deze bemanning. Het gedenkteken werd ingehuldigd op 28 april 2012 en werd in de tien jaar dat het bestaat al bezocht door drie familieleden van de bemanning.
