Na enig zoeken zal de aandachtige wandelaar een monumentje vinden, opgetrokken uit het landingsgestel van de Lancaster PB471 van 460 Squadron die daar in de nacht van 21 februari 1945 neerkwam. Het monument bestaat uit onderdelen van het onderstel van de Lancaster en het werd door Eugeen Jacobs uit Linkhout opgericht in mei 1983. De bemanning bestond uit F/L Alex Eliott Jenkins RAAF (pil), P/O Frank S. Stone (flight engineer, +), F/O Sydney C. Swift RAAF (navigator, +), F/O Bernard M. Clegg RAAF (radio operator, +), F/O Herbert T. Campbell RAAF (bommenrichter, +), F/S Bryant Braddock RAAF (boordschutter, +), Sgt Alan Graham (boordschutter, +). F/Lt Jenkins was de enige overlevende van de crash; op uitnodiging van onderzoeker Rudy Kenis bezocht hij het monument in 1986.
Historische informatie kwam van Wim Govaerts en Bart Beckers.
Feedback Bart Beckers, 20 juni 2010: het landingsgestel en het zandstenen muurtje zien er nog stevig uit, alhoewel er al veel corrosie zichtbaar is op de aluminium onderdelen. Van het dak zijn enkele pannen verdwenen en het houtwerk is half weggerot, vooral aan de rechterzijde. De tekst op de plaat is volledig onleesbaar en de nis met het Mariabeeldje en de namen van de bemanning kan wat onderhoud gebruiken.
Het zou spijtig zijn indien dit uniek monument (gebouwd door mensen die het nog hebben meegemaakt, met onderdelen van het betrokken vliegtuig en met zandstenen uit de streek) zou verdwijnen. Actie is dus dringend nodig, het is vijf voor twaalf.
Reactie Nick Lieten, 3 september 2010: Wij hebben met enkele personen een vereniging opgericht en uiteraard waren ook wij getroffen door de slechte staat van dit monument. We hebben ondertussen ook het boek over dit monument gevonden en de schrijver en we hebben met de burgemeester samengezeten om dit monument te verfraaien, aangezien er een kans is dat Jenkins binnenkort nog eens een bezoek komt brengen, en we willen die man in de beste omstandigheden ontvangen natuurlijk.
Als alles goed gaat, zal het monument binnenkort dus vernieuwd worden (mogelijk verhuisd naar een stuk gemeentegrond vlakbij). Onze website is http://www.warvisitorslinkhout.be.
In Het Belang van Limburg van 17 februari 2011 lazen we: “Tijdens zijn zoektocht naar het oorlogsverleden van zijn nonkel Alex Jenkins belandde de Australische helikopterpiloot Matthew Knight (43) gisteren in Lummen. “Op 21 februari 1945 werd zijn bommenwerper boven Lummen neergehaald”, zegt Knight. “Alleen hij overleefde de crash. Dankzij tips van mijn oom en de hulp van de gemeente Lummen vonden we sporen terug. Indrukwekkend was de kapel van het landingsgestel van de neergestorte Lancaster.”
Matthew Knight, zelf helikopterpiloot, is al jaren gefascineerd door de Tweede Wereldoorlog. “Ik groeide op in Orange, waar ook mijn oom Alex Jenkins woonde. Nadien verhuisde ik naar Coonabarabran, zowat 300 km verderop. Maar ik hield contact met mijn 86-jarige nonkel. Hij vertelt nog altijd over zijn oorlogsverleden.
Hij was piloot van een bommenwerper met nog vier Australische en twee Engelse bemanningsleden aan boord. Bijna 66 jaar geleden werd hun toestel door een Duitse jager neergehaald. Alleen mijn oom kon zich met zijn parachute redden. Nu verblijf ik drie weken in België en ik logeer bij Nathalie Wijnsberghe in Bergen.”
“Het voelt vreemd aan als je dan plots bij het monument van het landingsgestel staat. Ernaast prijken de namen van de verongelukte bemanningsleden die zo ver van huis hun leven lieten. Fascinerend.
We bezochten ook de gedenkplaat op het kerkplein van Linkhout en ook de begraafplaats van Hasselt. Daar rusten de zes soldaten. Ik vernam ook dat Rudy Kenis een boek schreef over de crash en hoop dat iemand het voor mij kan vertalen.”
Op 17 september 2011 werd het monument opgeknapt door de War Visitors Linkhout (www.warvisitorslinkhout.be). Bij het monument werden ook wat foto’s geplaatst en meer informatie over de crash. Een zeer lovenswaardig initiatief!
Info Bart Beckers, 29 september 2012: Deze namiddag ging ik naar het Lancaster-monument te Linkhout-Lummen. Zoals je op de foto’s kan zien, is het terug in goede staat gebracht; er is zelfs een wegwijzer geplaatst.
In Linkhout blijven ze zeer goed zorg dragen voor dit monument. Het werd een tweede keer gerenoveerd op 12 oktober 2013 (zie foto’s).
Info Nick Lieten, 2 november 2013: De tweede renovatie werd, net als de eerste, gedaan door onze War Visitors Linkhout, opgericht in 2010. We zijn ook van plan dit te blijven doen de komende jaren. Van de steun die we ontvingen van het 460 Squadron in Australië hebben we opnieuw een infobord gemaakt. De enige overlevende, piloot Alex Jenkins die ons vorig jaar bezocht, heeft hiervoor gezorgd.
Van Bart Beckers kregen we foto’s van de 70-jarige herdenking van de crash (21 februari 2015.) Ook de zus van navigator Sydney Swift was bij de herdenking aanwezig, samen met haar man en twee zonen. Er werden bloemen gelegd bij de graven in Hasselt, gevolgd door een avondwandeling met fakkels naar het monument.
Het gedenkteken in de vorm van een kapelletje, werd door War Visitors Linkhout een eerste keer grondig hersteld in 2011 toen de verwilderde beplanting werd verwijderd, het dak hersteld en een eenvoudig infobord geplaatst. In 2013 volgde de aanleg van een platform uit klinkers rond het kapelletje en een groot, stevig houten infobord. In 2020, naar aanleiding van de herdenking van de 75e verjaardag van de crash, werd het infobord vervangen door een zuil in cortenstaal met grote foto’s van de bemanningsleden en een tekst in het Nederlands en het Engels. Ondertussen is in de Mierenbergstraat ook een wegwijzer geplaatst ‘Lancaster AR-F2’ zodat u het boswegeltje dat naar het gedenkteken leidt, gemakkelijk kan vinden.
De War Visitors Linkhout houden nu al jarenlang de traditie in stand om de bemanning van deze Lancaster te herdenken. Op 22 februari 2025 brachten ze weer mensen uit verschillende hoeken van de wereld samen om op een originele manier even stil te staan bij deze gebeurtenis van 80 jaar geleden. Na een bloemenhulde bij de graven van de bemanning op de begraafplaats van Hasselt was er later op de dag een herdenking aan het gedenkteken in Linkhout zelf. Het begon al te schemeren maar de plaats was mooi verlicht wat voor een bijzondere sfeer zorgde. Als inleiding werd een video met de getuigenis van het enige overlevende bemanningslid, de piloot Alex Jenkins, getoond. Na toespraken door de burgemeester, de voorzitter van de oudstrijdersvereniging Lummen en een lid van War Visitors Linkhout, volgde een bloemenhulde. Daarna volgden getuigenissen van leden van de families Stone en Swift die de verplaatsing uit Groot-Brittannië en Australië gemaakt hadden, gevolgd door een brief van de weduwe van Alex Jenkins en een videoboodschap van een kleinzoon van de piloot. De plechtigheid werd afgesloten met de nationale hymnes van Australië, het Verenigd Koninkrijk en België en de Last Post.
Meer informatie over de vereniging, de crash, de bemanning en het gedenkteken, op de website van de War Visitors Linkhout: https://www.warvisitorslinkhout.be/
Tussen de bloemenhulde in Hasselt en de herdenking konden de aanwezigen een kleine tentoonstelling over de crash bezoeken in het OC De Link. Centraal stond een verticaal staartvlak dat de tand des tijds overleefde maar ook een aantal kleinere artefacten. Deze werden samengebracht door Rudy Kenis die meer dan 40 jaar geleden begon met zijn onderzoek naar het vliegtuig en zijn bemanning. In 1994 publiceerde hij een eerste boek over deze gebeurtenis. Ondertussen bleef hij zijn onderzoek verderzetten en de opkomst van het internet zorgde dat dit veel sneller en uitgebreider kon verlopen. Rudy had voor de 80ste verjaardag een nieuw boek uitgebracht dat ter plaatse kon gekocht worden. Rudy Kenis verzamelde ook informatie over andere crashes in de regio Lummen tijdens de Tweede Wereldoorlog op zijn website : https://aircraft-crashes-belgium.jouwweb.be/.
