Etienne Eugène Louis Charles Dufossez, geboren te Sint-Gillis (Brussel) op 21 augustus 1914, overleden te Herten (Wellen) op 10 mei 1940.
Op 1 maart 1938 begint Etienne Dufossez met de 77e Promotie leerling-piloten aan zijn opleiding tot militair piloot. Hij behaalde zijn vliegbrevet op 14 maart 1939 waarna bij als jachtpiloot bij het 5e Smaldeel, IIIe Groep van het 2e Regiment (5/III/2) met basis te Nivelles terecht komt. De IIIe Jachtgroep (5e en 6e smaldeel) was nog steeds uitgerust met Fairey Fox (Hispano), een totaal verouderd vliegtuig, zeker als jachtvliegtuig.
Op 9 mei 1940 kwamen zes vliegtuigen van 5/III/2 aan op Diest-Schaffen vanwaar ze ’s anderendaags aan een oefening boven het oefenterrein van Beverlo moesten deelnemen. Toen midden in de nacht van 9 op 10 mei 1940 voor de zoveelste maal het algemeen alarm afgekondigd werd, was niet iedereen overtuigd van de ernst van de situatie. Er was in de maanden voordien al verschillende malen alarm geweest en sommigen dachten dat het ook deze keer wel zou koelen zonder blazen. Bovendien hing er een ochtendmist zodat opstijgen niet direct mogelijk was. Kapitein Boussa, CO van 5/III/2, liet een slot forceren om de vliegtuigen van zijn smaldeel uit de hangar te krijgen en omstreeks 5 u stegen ze op met bestemming het hulpvliegveld van Vissenaken bij Tienen. De rest van 5/III/2 kwam van Nivelles naar Vissenaken en 6/III/2, op dat ogenblik te Knokke-Zoute voor schietoefeningen boven zee, vloog ook in allerijl naar Vissenaken.
Vanaf Vissenaken werd door 5/III/2 een eerste opdracht gevlogen door negen Foxen. Ze stegen op om 8u37 in drie pelotons van drie om Duitse bommenwerpers te onderscheppen, vlogen over het vliegveld Goetsenhoven en volgden de spoorlijn van Brussel naar Luik. Tussen Tienen en Sint-Truiden werden de eerste twee pelotons aangevallen door Messerschmitt Bf 109Es van 3./JG 27. Zowel 1Sgt Charles Detal als Lt Dufossez werden boven Wellen neergeschoten. 1Sgt Detal kon uit zijn vliegtuig springen maar was zwaar verbrand. Hij herstelde van zijn verwondingen, ontsnapte uit bezet België en sloot aan bij de RAF. Van het derde peloton werd kort daarna ook Lt Albert Brel neergeschoten bij Montenaken. Lt Dufossez kon uit zijn Fox O-123 springen maar zijn parachute ging niet open. Inwoners van Herten zagen de piloot vallen, hij kwam neer bij de Drienoothoeve in de Drienootstraat.
Tijdens het luchtgevecht zou Lt Dufossez een Duits vliegtuig neergeschoten hebben en sommige bronnen vermelden in dit verband het slachtoffer als Feldwebel Hoppe. Volgens sommige bronnen moest Hoppe zijn beschadigde vliegtuig verlaten, weer andere bronnen vermelden dat hij gedood werd. De enige Duitse piloot met de naam Hoppe gedood op 10 mei 1940, was Fw Walter Hoppe van I./JG 20 maar deze sneuvelde in Nederland. Zijn eenheid escorteerde Ju 53/3m transportvliegtuigen naar Rotterdam en Den Haag en hij werd geraakt door Nederlands luchtafweergeschut. Zijn vliegtuig viel in de rivier de Waal, ten noorden van ’s Hertogenbosch, duidelijk ver buiten het operatiegebied van de Belgische Foxen. Ondanks het raadplegen van diverse bronnen konden we geen verdere details van het mogelijke slachtoffer van Lt Dufossez terugvinden, ook in ‘The Battle of France : Then and now’ is er geen verlies van JG 27 opgetekend voor 10 mei 1940.
Etienne Dufossez werd te Borgloon begraven en op 9 augustus 1948 naar Evere overgebracht. De moeder van Lt Dufossez, mevrouw Angelina Dufossez-Van Halteren, lag aan de basis van het Ereperk van de Luchtmacht op de begraafplaats van Brussel te Evere. Er werd een comité samengesteld onder bescherming van Hare Majesteit Koningin Elisabeth en onder voorzitterschap van Mevrouw Dufossez-Van Halteren. Het comité zamelde fondsen in om de grond op de begraafplaats te kopen en een monumentaal gedenkteken op te richten. Ondertussen werden de lichamen van de Belgische gesneuvelde piloten en bemanningsleden van Groot-Brittannië, Frankrijk, Nederland en Duitsland overgebracht naar België voor herbegraving te Evere. Op 18 september 1950 werd het ereperk officieel ingehuldigd.
In 1954 stelde Mevrouw Dufossez-Van Halteren ook de “Challenge Etienne Dufossez” in, de prijs was aanvankelijk bedoeld voor de beste schutter onder de piloten van de Belgische Luchtmacht maar later kwamen ook andere prestaties, zoals fotoverkenning of transport, in aanmerking.
Na de oorlog werd in Herten een gedenkteken geplaatst voor Luitenant Etienne Dufossez. Het bestaat uit een arduinen steen met een opschrift in het Nederlands en het Frans. Op de steen zijn de pilotenvleugels van Leopold III aangebracht, een foto van Lt Dufossez en het smaldeelinsigne van 5/III/2. De steen is een beetje ongelukkig geplaatst laag tegen de grond, in een hoek tegen de buitenmuur van de kerk. Bovendien belet het monument van de slachtoffers van de Eerste Wereldoorlog deels het zicht op het gedenkteken. Het gedenkteken is rechts van het monument geplaatst maar op een laag muurtje links van het monument is nog een tweede metalen gedenkplaat aangebracht voor Lt Dufossez.
