Het meest bijzondere Gentse monument is dat voor de slachtoffers van de crash met de Duitse Zeppelin LZ 37. Tijdens de nacht van 6 op 7 juni 1915 steeg Sub Lt Reginald Warneford op van een vooruitgeschoven basis bij Veurne. Hij vloog op de Morane Saulnier Type L, een eendekker die hij speciaal toebedeeld kreeg om een gevaarlijke Duitse dreiging te onderscheppen: de luchtschepen die vanuit België vertrokken om Britse steden te bombarderen. Boven Oostende zag hij het reusachtige silhouet van de LZ 37. Om 02.15 naderde de LZ 37 Gent en begon men aan boord met de voorbereidingen tot het landen op Gontrode. Warneford intussen was tot haast vier kilometer gestegen. Hij schakelde de motor uit, en zweefde naar omlaag. Op een goede tweeduizend meter hing hij net boven de Zeppelin, zijn zesde granaat trof doel. Terwijl de Britse piloot na de luchtverplaatsing de controle over zijn Morane trachtte te herwinnen, speelde zich aan boord van de LZ 37 een nauwelijks te beschrijven tafereel af.
Het brandende skelet van de LZ 37 stortte te pletter te Sint-Amandsberg. Het grootste gedeelte kwam terecht in het Sint-Elisabethklooster. Twee burgers (een kloosterzuster en een kind) verloren er het leven, alsook acht van de negen bemanningsleden.
Er was één Duitse overlevende. De man bracht zes weken door in een hospitaal, en bezocht het graf van zijn bemanning op de Westerbegraafplaats en de site te Sint-Amandsberg.
Warneford moest een noodlanding uitvoeren in bezet gebied, maar kreeg zijn motor weer aan de praat en vloog vervolgens verder door de mist, en landde uiteindelijk op het strand bij Sint-Idesbald. Hij wachtte tot het daglicht, kreeg van een Franse eenheid opnieuw brandstof en vloog terug naar zijn basis bij Duinkerke waar hij zijn overwinning rapporteerde. De volgende dag wachtte hem een telegram van Buckingham Palace. King George kende hem het Victoria Cross toe. Op 17 juni nam Warneford, die de voorbije dagen voortdurend gevierd werd, een Farman in ontvangst die hij naar zijn eenheid zou vliegen. Voor de gelegenheid klom er een Amerikaanse journalist aan boord. De piloot steeg op, maar kort daarna desintegreerde de Farman. Beide mannen stierven in de crash. Na zijn overwinning boven Gent had hij slechts tien dagen kunnen genieten van de eer. Hij werd begraven in London’s Brompton cemetery. Een tafereel op zijn grafsteen beeldt de actie uit, met het onderschrift ”To commemorate the heroic exploit in destroying a Zeppelin airship near Ghent on June 7 1915.”
Op de Westerbegraafplaats werd een jaar later door de Duitse bezetter een groots monument gebouwd, een ontwerp van Professor Kreis, uitgevoerd door Oberleutnant Langen van het Militärbauambt Gent. Het werd ingehuldigd op 5 januari 1917.
Enkel de concessie van 10m2 voor het eigenlijke monument is eigendom van de familie Ackermann. Het erbij gebouwde monument zelf is geen eigendom van de familie Ackermann, het werd hoogstwaarschijnlijk gebouwd door de Duitse Militaire Overheid en is thans eigendom van de Duitse Ambassade in Brussel.
Aanvankelijk werden zeven ( Müller was reeds in 1915 naar Bonn overgebracht). bemanningsleden links van het monument begraven. In 1956 werden vijf lichamen ontgraven en herbegraven te Vladslo. We vermoeden dat de twee overige bemanningsleden aan de voet van het monument werden gelegd.
Aanvulling door Georges Antheunis (23 maart 2010), medewerker Dienst Stadsarcheologie – Stad Gent:
-het zeppelinmonument is samen met het poortgebouw en het oorlogsmonument 1914 – 1918 / 1940 – 1945 beschermd bij Ministerieel Besluit van 1991, deze werden ook expliciet vermeld in het Besluit, de rest werd in situ beschermd.
-de Duitse ambassade is nu eigenaar en staat in voor het onderhoud en heeft in het verleden dit monument een grondige opknapbeurt gegeven.
Aanvulling Piet Dhanens (16 juli 2010):
Het is bevestigd dat zowel Van der Haegen als Ackermann wel degelijk voor het monument in privaatgraven -dus geen oorlogsgraven- begraven liggen.
Alle info over dit monument en over de crash van de LZ 37 kan u vinden in ‘Luchtschip ontploft boven Gent’ van Frederik Vanderstraeten en Piet Dhanens
