Prosper Cocquyt werd geboren te Astene (deelgemeente van Deinze, Oost-Vlaanderen) op 9 juni 1900. Zijn vader was molenaar. Toen zijn vader tijdens de Eerste Wereldoorlog verplicht werd om zijn molenaarsactiviteiten te beperken, ging zoon ‘Pros’ in een lokale brouwerij werken waar hij instond voor de machines. Hij had een buitengewone passie voor techniek. Cocquyt volgde avond- en zondagslessen aan de vak- en ambachtsschool Sint-Antonius te Gent. Hij behaalde er een diploma van elektricien in wisselstroom en verwierf ook een getuigschrift van automonteur. Hij volgde tevens per briefwisseling een cursus in de Franse taal.
In december 1921 werd hij opgeroepen voor het leger. Eerst werd hij ingelijfd bij genietroepen in Gent maar hij voelde zich al snel aangetrokken door een carrière als piloot. Albert van Cotthem bezorgde hem te Gosselies zijn luchtdoop op 1 juni 1922. Op 8 augustus verwierf hij zijn burgerlijk vliegbrevet en op 1 september 1922 vervoegde hij de militaire vliegschool van As. Op 5 mei 1923 ontving hij zijn militair brevet. Hij vervoegde de vliegbasis van Evere en werd ingelijfd bij het derde smaldeel van de derde groep. Hij beschikte over een fenomenaal fotografisch geheugen, locaties die hij overvloog zou hij altijd blijven herkennen.
Vanaf 1 mei 1924 ging hij vliegen voor Sabena, opgericht in 1923. De jonge maatschappij was voortdurend op zoek naar bekwame piloten. Hij zou er heel wat piloten weerzien waarmee hij samen was opgeleid in Gosselies. Ook in 1924 huwde hij met Elza Timmermans uit Hoeilaart, het echtpaar kreeg een dochter en een zoon.
In 1927 werd hij als chef-piloot aangesteld bij Sabena en hij verkende als eerste de Europese vluchtroutes voor Sabena. Hij leidde ook de piloten op en heel wat vliegtuigen werden door hem getest alvorens ze in gebruik werden genomen.
Ten einde een regelmatige luchtverbinding tussen het moederland en haar kolonie Congo te kunnen starten, vertrok Prosper Cocquyt samen met marconist Freddy Timper en boordwerktuigkundige Devismaison op 23 december 1931 vanuit Brussel-Haren voor een verkenningsvlucht naar de Sahara. We zouden toch nog drie jaar moeten wachten voor de start van de eerste regelmatige luchtverbindingen naar Leopoldstad. Pas op 23 februari 1935 vertrokken gezagvoerder Prosper Cocquyt, copiloot Jean Schoonbroodt en marconist Fernand Maupertus met de Fokker F.VIIb/3m OO-AGH voor de eerste lijndienst naar de Belgische kolonie. De eerste passagier was Tony Orta, de Sabena-directeur voor Afrika.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog bleef Cocquyt in België. Hij volgde een aantal cursussen, maar hij gaf ook lessen aan cockpit crews die zich wilden bijscholen of hun vergunning wilden behouden.
Na de Tweede Wereldoorlog werd Cocquyt vanaf 10 augustus 1945 terug gezagvoerder en chief pilot Europa bij Sabena. Cocquyt was ondertussen een internationaal befaamd piloot geworden, hij werd dikwijls gefotografeerd met beroemde passagiers, met de elite van zijn tijd. Hij was de lievelingspiloot van het Belgisch vorstenhuis en een graag geziene gast op het koninklijk paleis.
Piloten als Cocquyt hadden het na de Tweede Wereldoorlog niet gemakkelijk om zich aan te passen aan de door de International Civil Aviation Organization (ICAO) opgelegde internationale reglementering, ze hadden niet meer de autoriteit van voor de oorlog.
In november 1952 ontving hij in het stadhuis van zijn woonplaats Schaarbeek de jaarlijkse prijs van de Flight Safety Foundation voor zijn studie over de zinsbegoocheling bij piloten. De Féderation Aéronautique Internationale eerde hem met de Diplôme Paul Tissandier voor zijn grote verdienste in de luchtvaart.
Tijdens zijn vijfentwintigjarige loopbaan bij Sabena, was hij verschillende keren in moeilijkheden gekomen met een vliegtuig, maar nooit raakten bemanningsleden of passagiers ernstig gewond. Zijn laatste Sabena-vlucht vond plaatst op 25 november 1953, hij maakte op Schiphol tijdens beperkte zichtbaarheid een buiklanding met de Sabena DC-4 OO-CBH. Er was enkel stoffelijke schade. Omwille van het onderzoek mocht hij voorlopig niet meer vliegen, dat kwam bij Proper heel hard aan. Zijn laatste logboek stopt op 20.405 vlieguren.
Prosper Cocquyt overleed op 22 oktober 1954 in Schaarbeek (zie het graf van Cocquyt in Evere.)
Bron:
‘Prosper Cocquyt, de ongekroonde koning van de verkeersvliegers.‘ Guido Wuyts en Achille Rely, Vieilles Tiges van de Belgische luchtvaart vzw.
Prosper Cocquyt, tête dure. Albert Goetghebeur, De Vlijt.
Eigen archief.
