Edmond Thieffry, geboren te Etterbeek op 28 september 1892. Studeerde rechten en behaalde zijn diploma enkele weken voor het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog. Hij melde zich als vrijwilliger bij het Belgische Leger en diende aanvankelijk als motorfiets-koerier. Hij werd in de eerste dagen van de oorlog gevangen genomen in Herstal maar slaagde erin om te ontsnappen en via Nederland terug bij het Belgische Leger in Antwerpen aan te sluiten. In 1915 vraagt en bekomt hij zijn overplaatsing naar het Militaire Vliegwezen. In de Belgische vliegschool van Etampes leert hij vliegen en behaalt zijn burgerbrevet op 21 augustus 1915 en exact een maand later zijn militair brevet.
Zijn eerste operationele missie vliegt hij op 8 februari 1916 in het 3e Escadrille, uitgerust met Royal Aircraft Factory BE.2c. In september gaat hij terug naar de vliegschool voor bijscholing als jachtpiloot en in december sluit hij aan bij het 5e Escadrille. Hij vliegt er op Nieuport 11 en 17, later op SPAD VII jachtvliegtuigen. Op 24 januari 1917 vliegt hij alleen tot boven Brussel, maakt er enkele capriolen en gooit brieven en vlaggetjes uit zijn vliegtuig. In 13 maanden als jachtpiloot behaalde Thieffry 10 bevestigde en vijf niet bevestigde overwinningen. Op 23 februari 1918 wordt hij neergeschoten en krijgsgevangen gemaakt. Tijdens zijn krijgsgevangenschap onderneemt hij diverse, niet geslaagde ontsnappingspogingen.
Na de oorlog herneemt hij zijn carrière als advocaat maar het vliegen blijft ook belangrijk. In 1924 komen de eerste Handley-Page W.8 passagiersvliegtuigen bij Sabena in gebruik. Hij kan Sabena en de Belgische autoriteiten overtuigen om hem een exemplaar van dit type bestemd voor Belgisch Congo te laten overvliegen i.p.v. met het schip naar Afrika te verzenden. Op 12 februari 1925 vertrekt hij met piloot Leopold Roger en technieker Jef De Bruycker vanuit Brussel. Na 51 dagen en 75 u 25 min in de lucht bereiken ze op 3 april Leopoldstad. Terug thuis krijgt hij een warm welkom en wordt gevierd als een held.
Thieffry heeft de smaak van het vliegen naar Afrika nu goed en wel te pakken. Op 9 maart 1928 vertrekt hij vanuit Brussel aan boord van het gemodificeerde prototype van de ACAZ C.2 O-BAFX met als gezellen Joseph Lang en Philippe Quersin. Het avontuur eindigde echter voortijdig bij een noodlanding in Gochenée, nog in België maar niet zover van de Franse grens bij Givet. Het vliegtuig was ernstig beschadigd en zou nooit meer hersteld worden.
Drie maanden later vertrekt hij opnieuw, ditmaal met een van de militairen geleende RSV 22/180 O-BAJE met Philippe Quersin. Na het vertrek op 26 juni 1928 eindigde deze vlucht te Vauvert tussen Nimes en Montpellier in Frankrijk.
Thieffry moet gedacht hebben “derde keer goede keer”. Hij verzekert zich van de steun van Prince E. de Ligne die net in Frankrijk drie Avimeta 92 vliegtuigen gekocht had. Een van deze drie vliegtuigen was gebouwd met het oog op een geplande vlucht van Parijs naar New York door Michel Détroyat. Dit project ging niet door want het bereik van het toestel bleek niet groot genoeg maar het was natuurlijk een ideaal toestel om mee naar Congo te vliegen. Op 5 februari 1929 vertrok Thieffry, samen met piloot Gaston Julien en technieker Eugène Gastuche vanaf Deurne naar Congo. De vlucht eindigde al kort na het opstijgen in een noodlanding bij Fort III waarbij het vliegtuig zwaar werd beschadigd.
Thieffry vertrok later naar Congo waar een van de twee resterende Avimeta’s was toegekomen per schip. Het toestel werd gemonteerd en getest. Op 11 april 1929, bij de tweede testvlucht van de OO-AJZ, komen ze in een storm terecht en het vliegtuig crasht. Thieffry en Julien komen om; alleen mecanicien Eugène Gastuche overleeft de crash.
In 1925, op het hoogtepunt van zijn roem na de geslaagde eerste Congo-vlucht, krijgt een nieuwe straat in Etterbeek de naam Vlieger Thieffry Straat / Rue Aviateur Thieffry.
