Cantalice, 30 juni 2009. Op 13 februari 1955 vertrok de DC-6 OO-SDB van de nationale luchthaven van Melsbroek naar Leopoldstad (Kongo), met geplande tussenlandingen in Rome-Ciampino (Italië) en Kano (Nigeria). De 21 passagiers en 8 bemanningsleden zouden Rome nooit bereiken. Het vliegtuig van Sabena stortte die dag neer nabij Rieti, op ongeveer 100 kilometer ten noordoosten van Rome. Een combinatie van weerselementen en onbetrouwbare navigatiebakens zouden aan de basis liggen van de ramp.
De Douglas was begonnen aan zijn nadering voor Rome-Ciampino. Een uitzonderlijk krachtige westenwind had de “ODB” sterk van zijn koers doen afwijken. Het sneeuwde en het was bitter koud. Zonder dat de bemanning zich bewust was van hun foute positie, vloog de DC-6 te pletter tegen een bergkam nabij de Monte Terminillo in de Apennijnen, in een van de hoogste bergketens van Italië. Niemand van de inzittenden overleefde de klap.
Al zeer vlug na de radiostilte werden uitgebreide zoekacties gestart, van in de Tyrreense Zee tot de Adriatische Zee. Omwille van de slechte weersomstandigheden kon het hooggebergte maar zeer moeizaam worden onderzocht. Het bergen van de lichamen was een helse opdracht. De lokale bevolking is deze reddingsoperatie nog niet vergeten. Pas acht dagen na het ongeval werd het wrak gelokaliseerd. De crash van de OO-SDB deed ons denken aan het tragische ongeval van de Air France Airbus A330-203 F-GZCP die op 1 juni van dit jaar, vanuit Rio de Janeiro op weg naar Parijs, in de Atlantische Oceaan verloren ging. Hier gingen zes dagen van ondraaglijk wachten vooraf aan enige bevestiging van de crash. Net zoals vandaag bij een grote vliegtuigramp het geval is, was het giswerk naar het lot van de Douglas dagenlang voorpaginanieuws in februari 1955.
Enkel het vertikaal staartvlak van de DC-6 OO-SDB was nog intact. (Archief Frans Van Humbeek) |
Meer dan 50 jaar na het intrigerende ongeluk bundelen we de beschikbare informatie over Sabenavlucht 503; het volledig uitgewerkte relaas kan je lezen in het themanummer dat we uitbrengen over de laatste vlucht van de OO-SDB. De speciale editie telt 50 bladzijden en wordt uitgebracht in een verzorgde digitale druk, volledig in kleur. De technische achtergrond over de Douglas DC-6 en de reconstructie van de gebeurtenissen in en rond vlucht 503 worden afgewisseld met getuigenissen en uniek archiefmateriaal. De Sabena Old Timers zullen dit nummer te koop aanbieden tijdens enkele airshows.
De plaats van het ongeval, 54 jaar later. Een kleine gedenksteen maakt er de eenzame wandelaar op attent dat zich hier een drama heeft voltrokken. (Foto Paul Van Caesbroeck) |
Hangar Flying bestudeerde niet alleen de archieven over het ongeval met de OO-SDB. We trokken zelf naar Rieti en werden zowel in België als in Italië hartelijk ontvangen door bevoorrechte getuigen en nabestaanden. Sommigen wilden die verschrikkelijke dagen uit hun leven het liefst vergeten en daar hadden we natuurlijk alle begrip voor. Anderen deden graag hun verhaal. Het geheel schets een inzichtelijk beeld van de ramp en de protagonisten die hierbij betrokken waren.
Met ons onderzoek hebben we niet de bedoeling om 54 jaar na het drama het proces te schrijven van de bemanning. We proberen enkel de feiten op een rij te zetten, met aandacht voor de mensen achter dit aangrijpend moment uit onze luchtvaartgeschiedenis.
Giovanni Verbeeck