Saint-Hubert, 19 mei 2012. Wat ‘n leuk vliegveld is dit hier, zo pardoes bovenop de heuvels en bossen van de Ardennen. En gevlogen dat er hier wordt! Niet alleen zweefvliegtuigen van het Centre National de Vol à Voile (CNVV) kiezen er gestaag het luchtruim, er zijn op dit grasvliegveld niet minder dan zes vliegscholen gevestigd. Een droom voor elke luchtvaartfan. Een natte droom bovendien, als je weet dat hier sinds kort, elk jaar een heleboel bijzondere vliegtuigen rendez-vous geven voor een supermooi luchtballet.
 | Deze affiche toont het helemaal: Spitfire MK19, Dassault Flamant MD311/312, Nieuport 28 (replica) zijn hier de blikvangers van het gebeuren. |
Neen, het grote geweld verschijnt niet op de Meeting Aérien van Saint-Hubert. Hier geen turbojet of naverbranders, niet eens ontploffende rookgordijnen bij nacht en ontij maar een meeting uit de oude doos, zeg maar: de stijlvolle klasse van weleer. Het begint al bij het betreden van het vliegveld. Medehoofdsponsor Hamilton heeft het evenement mooi aangekleed en steekt daarmee schoorvoetend het overbekende Breitling, naar de kroon. Neen, Hamilton sponsort niet een hele vloot vliegtuigen à la Breitling, maar wat ze doen is best puik. Ze laten acrokampioen Nicolas Ivanoff (Fr.) excelleren in voorheen een Extra 200, thans in de ultieme Edge 540 en dat is mooi want Ivanoff nestelt zich zo bovenaan de wereldtop.
 | Nicolas Ivanoff vliegt de mooiste kleuren van het palet. Het is alsof de Edge 540 weet dat het moet presteren als de beste. |
Maar Ivanoff/Hamilton mag dan top zijn, the Edge zal op zaterdag niet als hoofdvogel vliegen op deze meeting. Die eer is weggelegd voor de ‘Cartouche Doré’, drie vliegtuigen TB30 Epsilon van de ‘Ecole de pilotage de l’armée de l’air’ (EPAA) van de Franse luchtmacht, gevestigd op de luchtmachtbasis BA709 te Cognac (Poitou-Charentes). Het team vliegt al samen sinds 1989 toen het besluit werd genomen om 100.000 uren vlucht op de Epsilon te vereren met een formatie van drie kisten. De propellervliegtuigen van het team worden gevlogen door lesgevers van de school, alle gevechtspiloten met vele uren op de teller. De kisten die ze hier bij hadden, waren net opnieuw beschilderd met een kersverse kleurenschema, nu ’s niet door een bureau bedacht maar door de piloten zelf.
 | De Socata TB30 is al sinds 1984 in gebruik bij de EPAA, de vliegschool van de Franse Luchtmacht. Het vliegt op een 300pk-sterke motor en de piloten zijn in tandem gezeten. Van de kist zijn er bij de Franse Luchtmacht zo’n 150 in gebruik. |
De TB30 Epsilon oriënteert de Franse leerling-vlieger naar de jacht, zoals dat zo schoon wordt gezegd, of naar de transport. Hun nieuwe werktuig wordt daarbij beslist een kist die is gebouwd door Les Avions Marcel Dassault. Dit bedrijf bouwt al sinds mensenheugenis vliegtuigen en doet dat met zoveel elan dat bijna wordt vergeten welke bijzonder types er ooit ontstonden met het merknaam Dassault. Op deze meeting zijn de vliegtuigen Dassault Flamant MD311 en 312 aanwezig. Ze dateren van de jaren vijftig van de vorige eeuw. Het zijn tweemotorige kleine transportvliegtuigen voor zes personen (MD312). Volgens Wikipedia werden er 142 stuks gebouwd. Van de MD311 die in gebruik was als lestoestel voor de navigatie en fotovlucht, zijn er 39 stuks gebouwd.
 | De Dassault Flamant start op als een brullende leeuw uit slechts twee motoren van 580 pk sterk van het merk Renault. Het vier ton zware vliegtuig rolt over het gras als een volleerde ballerina. |
Hoe die vliegtuigen van vroeger, zoals de Flamant, zijn gebouwd uit buizen en platen metaal of zelfs nog doek, zoals ook de Spitfire Mk XIX hier aanwezig, neen, daar hebben de jongelui van de huidige computergeneratie geen weet van.. En toch, wat ’n slank silhouet, die Spitfire.
 | De Supermarine Spitfire PR Mk XIX, s/n NT557, UM-G, nu F-AZJS, toont de kleuren en het kenteken van 152 Sqd RAF, in gebruik in Singapore, 1946, voorheen in Birma, 1945. |
Vliegtuigbouwers van toen, halfweg de vorige eeuw, konden niet eens dromen van wat het gebruik van composiet vandaag aan vliegtuigontwerpers toestaat. Indertijd werden vliegtuigen bedacht en ontworpen overeenkomstig de mate van verwerking van het beschikbare materiaal. Nu kan met kunststof, elke vorm aan eender wat worden gegeven. De vliegtuigbouw volgt nu de wil van de ontwerper. Vandaar dat er vliegtuigen zijn ontstaan die het enthousiasme ten volle wegdragen van de hedendaagse whizkidsgeneratie. Zie de huidige toestellen VLA.
 | Heeft de jeugd van heden het hoekige, robuuste postuur van de oldtimers, ingeruild voor gladde lichtgewichten van plastiek? |
Zo ontstond ook in Italië in 2005-2007 de super cleane Millenium Master (zie Piloot & Vliegtuig, augustus 2007, pag. 65) die er niet alleen uitzag als een strakke vogel maar ook zo vloog: 275 kruis/300 max en een afscheursnelheid van amper 65 km/u. De Millenium Master van toen heet nu Blackshape Prime nadat het in 2010 in andere (Italiaanse) handen over is gegaan. De demovlucht die deze superslanke ultralight op Saint-Hubert voorschotelde was bovenaards, maar onze voorouders zullen ook bewonderend hebben opgekeken toen de Spitfire voor het eerst over hun hoofden heen scheerde. Meer over deze bovenaardse kist later op het jaar. Hangar Flying is een ritje beloofd deze zomer, U hoort er nog van.
 | Importeur Gérald Smet van Phoenix Aircraft bracht de Blackshape Prime hierheen, waarvoor dank. (www.phoenix-aircraft.eu). |
Het was al bij al lustig kuieren, daar op het hoogstgelegen burgervliegveld van België. Iedereen mocht met verbazend gemak rustig tussen de gestalde vliegtuigen door lopen, ze van dichtbij bezien en zelfs liefdevol betasten, al hield security een stevig oog in het zeil, en terecht, die kisten moeten straks nog vliegen, een trimplaatje is gauw verbogen.
Bezoekers genoten van vroegere tijden (Piper Cub, Boeing Stearman, Klemm KL35D, Stampe SV4C, Nieuport 28, MS317), van lesvliegtuigen (Cessna 172, Diamond DA-42) van ULM/VLA’s (Pipistrel, Aerospool Dynamic, Eurostar), van acrokisten (Yak 52, Extra 330, Edge 540). Schoon volk bijeen, en aangenaam volk ook zoals Etienne Verhellen met zijn Yak-52.
 | De inbreng van Etienne Verhelllen met zijn Yak-52 stuwt elke meeting de hoogte in (foto genomen op thuisbasis Cerfontaine). |
Een meeting zonder de doordringende geur van braadworst en friet, maar met het leuke gejoel van de kinderen netjes overstemd door vliegtuiggebrom allerhande. De diverse kraampjes stalden niet alleen het obligate spul uit als nepbadges, flutvliegtuigjes en gelegenheidskledij maar ook heuse luchtvaartboekantiquariaten waren aanwezig. Je kon er een derde uitgave van ‘de Pou’ op de kop tikken voor 175 euro of een vooroorlogse brochure van Sabena voor eenzelfde bedrag. Best dat opstartende vliegtuigmotoren de boekensnuffelaars uit de aparte tent lokten, je kon er immers een te aardig bedragje aan de vele bijzondere boeken spenderen.
 | Veel volk op de Meeting Aérien van Saint-Hubert, een voorbeeldig publiek, aangenaam in de omgang en met een groot hart voor de vliegerij. |
De organisatie van de Meeting Aérien van Saint-Hubert mag Hangar Flying nu al een uitnodiging sturen voor de bijeenkomst van volgend jaar. Maar al veel eerder kan Saint-Hubert voor weer een voortreffelijk evenement worden bezocht. Op 14-17 juni aanstaande gaat aldaar het Nationaal Kampioenschap Luchtacrobatie door. Dat ze zich maar spiegelen aan Nicolas Ivanoff in zijn voortreffelijk Hamiltonkist.
 | Bij de geboorte van de luchtvaart deden de piloten al meteen aan acrobatie. Allengs gedurfder, zoals met deze Boeing Stearman. |
Guido Bouckaert
