Büllingen, 30 juni 2012. Club Feuervogel hield in het weekend van 30 juni en 1 juli haar vierde Flugplatzfest op het vliegveld van Büllingen (EBBN). Op zaterdag werd Hangar Flying er rondgeleid door een van de instructeurs.
 | Zicht vanop het balkon van de vliegveldcontrole. |
Büllingen (www.bullingen.be) is een Duitstalige gemeente in de provincie Luik, zeven kilometer ten zuidoosten van Bütgenbach. Büllingen, het meest Oostelijke punt van België, ligt in het Belgische Eifelgebied. Sinds 1977 bestaat de fusiegemeente uit 27 deelgemeenten waaronder Mürringen waar zich de Weisse Stein bevind, het tweede hoogste punt van België. Volgens inwoners van Büllingen is dit het hoogste natuurlijke punt van België en niet het Signal de Botrange. In Botrange, ooit de plaats van zoveel schoolreizen, moest men immers een toren bouwen om Mürringen te overtreffen. Büllingen is een groene gemeente, met 6.700 ha bos en 22 ha industriegebied.
Het PPR-vliegveld van Büllingen ligt amper drie kilometer van de Duitse grens en is het hoogst gelegen vliegveld van België (630 meter), hoger dus dan het vliegveld van Saint-Hubert (563 meter). De startbaan (gras) 12/30 is 300 meter lang (plus 220 meter rolbaan). Radio: 123.400 auto-informatie. Meer info op op www.feuervogel.be.
 | Line-up tijdens het Flugplatzfest van Feuervogel. |
De club Feuervogel bestaat sinds 1979 toen men hier op deze locatie begon met modelluchtvaart. Er werd een clubhuis-cafétaria gebouwd en een startbaan aangelegd. Toen de militaire drones vanop Elsenborn begonnen te vliegen verkozen de ULM-piloten om te verhuizen naar Büllingen. ULM-instructeur Guido Quetsch vertelt: “Een van de ervaren modelbouwers van Büllingen had zich ook aan de bouw van een primitieve ULM gewaagd, zo zijn de contacten tot stand gekomen met onze club in Elsenborn en werden we welkom geheten op het terrein in Büllingen. In 2000 werd hier een eerste vliegtuigloods gebouwd, in 2004 volgde de tweede. Modelluchtvaart en ULM/DPM’ers vormen één club, dat zorgt voor een goede communicatie en we vermijden misverstanden. Onze club telt ongeveer 40 piloten en 20 modelbouwers.”
 | Links een vliegend model van een Fokker D.8, rechts een Sopwith Pup. De eigenaar van de toestellen, lid van een modelbouwclub uit Köln, sleutelde twee jaar aan de Fokker, acht maanden aan de Pup. |
We wandelen met Guido door een van de loodsen. Hier staan 28 machines. De club zelf bezit geen eigen toestellen. Zeven leden kochten samen een FK9 die ook kan gebruikt worden voor scholing. Er werd ook een Air Création Clipper aangeschaft door twee leden, die Clipper wordt dan weer gebruikt voor de scholing van de DPM’ers. Guido: “We zijn geen commerciële vliegschool en geven enkel les aan piloten die hier ook lid zullen worden en hier blijven vliegen. Mijn collega Alfons Velz geeft de theorie en is ook de vlieginstructeur voor de DPM’s, ik ben vlieginstructeur voor ULM’s en drie-assige DPM’s. In 2011 hadden we 24 leerlingen die de theorie volgden, daarvan volgen er nu 13 de praktijklessen.
 | In een goed gevulde ‘loods 2’ worden ook enkele toestellen opgehangen. Dat bespaart plaats en het verkleint het risico dat toestellen in een veel te volle loods tijdens de grondbewegingen in botsing komen. |
Zo’n 120 leden van de club werden ingezet om het Fliegerfest in goede banen te leiden. De club onderhoudt goede contacten met de omliggende gemeenten en de brandweer komt hier graag een handje helpen bij de organisatie van het evenement. Jaarlijks wordt ook een informeel evenement georganiseerd voor de lokale bevolking. Een gezellig samenzijn met wat luchtdopen verhoogt de verstandhouding. Zelfs in een gebied met bijzonder weinig bewoning is dat absoluut nodig. Ook in de vliegprocedures wordt rekening gehouden met een goed nabuurschap, op zondag worden bijvoorbeeld geen scholingsvluchten georganiseerd.
Natuurlijk kon Büllingen op het Fliegerfest heel wat ULM’s verwelkomen. Kiebitz, FK12, Calypso, … tientallen toestellen lieten zich bewonderen. We bezochten het vliegveld op zaterdag, zelfs met een iets minder goede meteo was er veel te beleven. Een van de gasten was de Antonov An-2 van het Nederlandse Classic Wings (www.classicwings.be). Wij scheepten dus in voor een toertje over de groene regio rond Büllingen.
 | De Antonov An-2T D-FONL met de gestileerde kraanvogel van Deutsche Lufthansa op de romp en de vroegere registratie DM-SKL. Het maximum startgewicht bedraagt 5.500 k, het leeg gewicht 3.600 k. |
Vliegen met zo’n kist uit 1957 was natuurlijk een hemels genot. Negen passagiers konden op rijen van drie plaatsnemen, drie stoelen daarvan stonden in de richting van de staart. Een passagier nam plaats in de cockpit, naast de Nederlandse piloot Rob De Man. De leren stoelen zijn very basic maar toch gemakkelijk. Boven mij zit een klein rek voor de handbagage en verbazend genoeg ook airco-knoppen, te vergelijken met deze in moderne verkeersvliegtuigen. In tasjes aan de wand zitten veiligheidskaarten, ziektezakjes en wat brochures. Ik zat op een rear facing seat en zag achteraan in de cabine nog de drie lichten voor parachutisten (geel, groen, rood). Voor de start gaf Rob een veiligheidsbriefing, hij vroeg ook om de achterste instapdeur (bakboord) tijdens de vlucht niet te openen. Hilariteit alom bij mijn medepassagiers. Enkele Nederlandse wielerfans die in de buurt een fietstocht maakten zagen zo’n Antonov-vlucht als afsluiter wel zitten.
 | De vlucht met de An-2 nabij het stuwmeer van Bütgenbach. |
De vlucht verliep feilloos en was best aangenaam. Het geluid van de negencilinder-stermotor klinkt als muziek in de oren. Uit de brandstoftank van 1.200 liter vloeit per uur zo’n 150 à 200 liter naar de enorme Shvetsov-motor. Op 1.000 voet hoogte kruisen we over Büllingen. Aan iedere kant van de romp zitten drie ronde vensters, wat te vergelijken met patrijspoorten. Het uitzicht is zalig. Bij de landing horen we de pneumatiek van de Antonov weer volop in actie komen.
 | Rob De Man is de gelukkige piloot van de An-2. |
‘Passion meets tradition’ lees ik als ik met tegenzin uit de Antonov stap. Passie voor de luchtvaart was niet alleen in deze stoere tweedekker te vinden. Zowel de modelbouwers als de ULM’ers van Büllingen delen hier op dit vliegveld de passie voor de luchtvaart. En ’s avonds stond een geweldig feest voor al dat luchtvaartvolk op het programma. Sorry Büllingen, daar konden we niet bijzijn maar ’t was een mooi onthaal daar.
Tekst en foto’s: Frans Van Humbeek
