Gent, 7 juni 2015. Vandaag was het precies 100 jaar geleden dat de Duitse Zeppelin LZ 37 door de Britse piloot Reginald Warneford boven Gent werd neergehaald en vervolgens te Sint-Amandsberg neerstortte. Het was de eerste maal dat zo’n reusachtig gevaarte door een vliegtuig werd neergeschoten en het haalde in die tijd de wereldpers. Ook voor de Duitsers was dit gebeuren aanleiding voor het oprichten van een indrukwekkend monument op de Westerbegraafplaats te Gent ter nagedachtenis van de acht van de negen omgekomen bemanningsleden. Eén ervan overleefde de crash.
Aan Gentse zijde viel één slachtoffer in het Groot Begijnhof en één in het klooster der Visitatie te Sint-Amandsberg. Van Warneford weten we dat hij amper tien dagen van zijn triomf kon genieten alvorens om te komen bij het testen van een nieuw toestel te Buc (Île-de-France.)
De tocht, langs de weg die de Zeppelin volgde van bij het treffen met Warneford tot hij neerstortte en de tentoonstelling in de kerk van het Groot Begijnhof te Sint-Amandsberg waren een huldebetoon aan de verschillende slachtoffers van dit gebeuren.
Herdenkingstocht
De herdenkingstocht startte in Vinderhoute over Gent naar Sint-Amandsberg om te eindigen in Gontrode, de bestemming die de LZ 37 nooit haalde. Op elk van de zes aangedane plaatsen werd een gedenkplaat onthuld terwijl Noel Fack begeleid met zijn accordeon oorlogsliederen uit deze periode bracht.
Op de Westerbegraafplaats aan de voet van het Zeppelin-monument liggen nog steeds twee bemanningsleden begraven, Otto Van der Haegen en Kurt Ackermann, in privaatgraven, geen oorlogsgraven, reden waarom ze er nog steeds liggen. Vijf andere bemanningsleden, Karl Clauss, Hermann Kirchner, Karl Mahr, Gustav Ruske en Otto Schwarz werden overgebracht naar Vladslo. Een zesde, Wilhelm Mühler werd reeds in 1916 overgebracht naar Bonn (D). Enkel Alfred Mühler overleefde de ramp.
Het huis in het Groot-Begijnhof waarin de negenjarige Odile Maes omkwam, kreeg eveneens een gedenkplaat, terwijl de omgekomen zuster in het klooster der Visitatie, de 32-jarige zuster Elisa (Marie Coolsen), gehuldigd werd aan het Dienstencentrum van Sint-Amandsberg in de onmiddellijke omgeving van het klooster.
Eindpunt was het vroegere vliegveld van Gontrode, waar op één van de twee resterende bunkers – de enige getuigen ervan – een panoramatafel werd onthuld ter herinnering aan dit vliegveld. Met als kers op de taart een ‘luchtaanval’ door een SV-4, die Britse aanvallen op dit ‘hol van de duivel’ simuleerde.
Tentoonstelling
Toppers op de tentoonstelling waren een replica van de Morane-Saulnier L op ware grootte waarmee Regie Warneford de LZ 37 neerhaalde en een reconstructie van de kapel van de Warnefords in de plaatselijke kapel van Highworth (GB), naast een maquette van de plaats waar de Zeppelin op Sint-Amandsberg neerstortte.
Er werd ruime aandacht besteed aan Warneford en zijn vriendin, barones de la Roche, de geschiedenis van de Zeppelins en Wereldoorlog I.
Nieuwe historische ontmoeting
In navolging van de historische ontmoeting van 3 september 2010 (www.hangarflying.eu/nl/content/historische-ontmoeting-gent) waren ditmaal niet alleen afstammelingen van de Duitse bemanning (Marc Van der Haegen en Gerd Rücker, kleinzoon van Karl Clauss) samen met zuster Lucy aanwezig. Niet minder dan negen familieleden van de familie Warneford waren overgekomen uit Australië, Groot-Brittannië en Ierland waaronder de 92-jarige Joan Tulloch. Gelegenheid voor de vroegere tegenspelers van het gebeuren om elkaar te ontmoeten en na 100 jaar te verbroederen.
Voor meer details: www.luchtschipontploftboven.gent
Piet Dhanens