Le Rœulx, 30 juni 2019. De stad Le Rœulx in Henegouwen is vooral bekend voor het prachtige kasteel, sinds 1433 eigendom van de Prinsen van Croÿ. Het gebouw is spijtig genoeg niet publiek toegankelijk en de hoge kosten voor onderhoud eisen hun tol. Jaarlijks vindt in Le Rœulx, gelegen ten noordwesten van La Louvière, een gemoedelijke ballonmeeting plaats. Na een tiental jaren afwezigheid ging Hangar Flying er opnieuw een kijkje nemen.
‘Des ballons et des Ailes’, zoals het evenement in deze stad wordt genoemd, is nu een druk bijgewoond en zeer aangenaam luchtvaartfeest voor jong en oud. Het vindt plaats op het voetbalveld en op enkele grasvelden daarrond. Al in de namiddag verwent de organisatie de kinderen (en hun ouders) met grimeurs, ze zetten de eerste stappen in de luchtvaart met het knutselen van windvliegers, de kids kunnen ballonnen opblazen, enz.
Vier clubs voor modelluchtvaartsport gaven dit jaar demonstraties voor ‘Des ballons et des Ailes’ en beantwoordden de vragen van een zeer geïnteresseerd en gevarieerd publiek. Deze verenigingen bewezen dat de modelluchtvaart nog een levendige sport is en ook veel jongeren aantrekt: Les Jardins du modélisme (www.jdm-nivelles.be), Les Accros du Servo (www.lesaccrosduservo.be), Royal Model Club Chaufour (www.mcchaufour.be) en de Model Club Havay (www.modelclubhavay.be). Een kereltje van ongeveer vijftien jaar demonstreerde mij eerst zijn PC-simulator voor de modelluchtvaart. Ik moet bekennen dat het lang geleden was dat ik nog naar een voorstelling van modelvliegen was gaan kijken (mea culpa) en wat ik hier zag heeft mij echt wel met verstomming geslagen, vooral dan wat de modeldrones betreft.
Ik ontmoette er de sympathieke Maximilien Pellichero, zowaar kampioen Belgian Drone Racing bij de junioren en een jongen die met veel passie spreekt over zijn sport. De bescheiden jongeman vloog zelfs al mee in de China Drone Days. Zijn ouders zijn apetrots op hem, en terecht. Het gaat hem niet alleen om het vliegen met drones, maar ook om het beheersen van de technologie van die apparaten. Maximilien: “Ik ben nu zestien jaar maar ben er al mee bezig vanaf mijn zevende. Een drone-installatie kost zo’n 1.000 euro. Sommige onderdelen worden geprint in 3D. In iets meer dan een seconde haalt zo’n elektrisch aangedreven toestel een snelheid van 100 km/u. Een batterij gaat ongeveer anderhalve minuut mee, dat is zowat de tijd nodig voor een dronerace.”
Philippe Van Hemelrijck van Les Jardins du modélisme uit Nivelles toont zijn HOTT-modelvliegtuig. Ook dit toestel is uitgerust met een camera waardoor de piloot real time beelden krijgt doorgestuurd.
Maximilien Pellichero (rechts) met zijn coach Dominique Butera.
De B-Hunter van het 80 Unmanned Aerial Vehicle (UAV) squadron van Florennes: vliegbereik 10 uur, maximum startgewicht 727 kilo.
Veel volk aan de knutselstand voor windvliegers. Allemaal piloten in spé, de toekomst voor de luchtvaart ziet er goed uit.
De modeldrones zijn uitgerust met camera’s die beelden real time (live streaming) doorsturen naar een Head Mounted Display van de piloot. De afstandsbediening, drone en bril, zijn allemaal verbonden via de radio en de signalen moeten snel en betrouwbaarheid verzonden worden om een accurate besturing mogelijk te maken. De racedrones zijn anders ontworpen dan drones voor fotografie. Bij racedrones is alles gericht op voorwaartse snelheid, bij fotodrones is eerder het zweven of de verticale beweging belangrijk.
Maximilien liet mij even het droneracen ervaren. Ik kreeg een bril opgezet die op dezelfde frequentie stond als deze van hem. Ik moest mij op een stoel zetten om niet gedesoriënteerd te geraken van wat ik te zien kreeg, en die beelden zijn inderdaad spectaculair. Het is net alsof je plaats neemt in een acrotoestel, maar dit gaat nog sneller en vinniger. Hoe Maximilien er in slaagt om binnen de minuut een circuit met talrijke hindernissen zonder fouten te doorvliegen, blijft voor mij een mysterie. Dit is duidelijk een sport voor computerwizards met een hoog reactievermogen. Knap werk Maximilien! Uiteraard waren ook piloten met de meer traditionele modelvliegtuigen van de partij. Toestellen met reactiemotoren waren uitgesloten omwille van de beperkingen van het terrein.
Voor het vertrek van de heteluchtballons kwam Stijn De Jaeghere (www.stijndejaeghere.com) een staaltje acro ten beste geven met zijn Extra 330SC. Van zijn vliegkunst blijven we onder de indruk. Daarna volgde een presentatie van de vertrouwde Red Devils en een prima voorstelling van de jarige Victors (www.thevictors.be). In de vijftien jaren van hun bestaan zijn hun voorstellingen sterk geëvolueerd, het is een volwaardig demoteam dat kan uitpakken met een aantrekkelijk programma. Tussen standjes met versnaperingen had Defensie zich opgesteld met de UAV B-Hunter (www.mil.be/nl/materiaal/b-hunter-uav).
Vluchtdirecteur Christophe Holvoet (aan het bord) tijdens de meteo-briefing door Michael Bleret (aan PC).
Het eerste vertrek van de dag, 20.15 uur. Ballonvaarder Geert Ivens (rechts in de mand) kreeg in zijn Cameron Z-120 OO-BPC charmant gezelschap.
Opstijgen van de Cameron Z-120 OO-BPC Spar.
Drie ballonnen vertrekken vanop een terrein vlakbij het voetbalveld, de OO-BFW (met publiciteit voor de NRB Group), OO-BKT (Baloise) en de OO-BFD (Hotton).
De Libert L.3000+ OO-BFD. Toeristische reclame is nog altijd zeer aantrekkelijk op ballons. Het groene karakter van de ballonvaart vinden de marketingjongens een groot pluspunt.
Een van de aanwezig ballonvaarders was François Schaut (82), een monument in de geschiedenis van de Belgische ballonvaart. Zo’n vijfenveertig jaar geleden maakte ik met hem mijn eerste ballonvlucht. Vandaag zat hij samen in de ballonmand met een andere persoonlijkheid uit de Belgische ballonvaart, nl. Patrick Libert (www.ballonslibert.be, zie daarover het artikel van Jean-Pierre Decock en de teksten in de komende editie van augustus 2019). Meestal vaart François Schaut samen met zijn kleinzoon en ballonvaarder David Robberechts. Je hangt aan zijn lippen als François begint te vertellen over de Belgische ballonvaart: “In 1954 haalde ik het brevet van aeronaut. Ik was ook de eerste om hier in België met een heteluchtballon te varen. Dat kwam zo. Directeur Destrée van het Bestuur der Luchtvaart vertelde mij dat een Britse ballonvaarder, Marc Westwood, hier in België op 13 september 1969 een vlucht zou uitvoeren. Hij vroeg mij om de Brit te vergezellen. De passagier was een marketingdirecteur van Petrogas, de organisator van de ballonvaart (zie ook de databank en de film over de vlucht). Eigenlijk hadden we hier in België al langer vluchten kunnen uitvoeren met heteluchtballons maar op 25 mei 1937 is het grondig mis gegaan op het toenmalige vliegveld van Zellik. Tijdens het vullen van de heteluchtballon OO-BFH van August Piccard en Max Cosyns, vatte het omhulsel vuur en de dramatische foto’s van de brandende opstijgende ballon hebben het publiek lang afgeschrikt. Niemand geraakte echter gewond. Mijn vader was aérostier in de luchtballonnenkazerne in Zellik. Van hem heb ik heel veel geleerd.”
Tijd voor de briefing met vluchtdirecteur Christophe Holvoet, in een tentje aan de rand van het voetbalveld. De ballons zouden in de richting van de CTR van Charleroi varen. Drie van hen hadden een transponder mee (OO-BDW, OO-BPC en OO-BRS) zodat ze samen met de andere ballons veilig door het luchtruim van Charleroi zouden kunnen varen, met voorafgaande toelating en radiocontact uiteraard. Het weer was prima voor ballonvaarten, zowel de zichtbaarheid als de windsnelheid. Rond 20.30 uur maakten we dan het vertrek mee van de acht heteluchtballons. Het massaal opgekomen publiek was zeer enthousiast, applaus volgde na ieder opstijgen van een ballon. De tribune zat stampvol, veel volwassenen en verwonderd kijkende kinderen stonden op het grasveld naar de opstijgende ballons te kijken. Wat een sfeer. Afrikaanse trommelaars begonnen met hun indrukwekkend optreden na de laatste take-off van een Libert-heteluchtballon.
Hoeveel jaar expertise in ballonvaart is hier verzameld in de mand van de Libert L.2600 OO-BLI? Links Patrick Libert, rechts François Schaut.
Vertrek van de Libert L.2600 OO-BLI. Een oogstrelende ballon, ideale publiciteit voor de Libert-ballonbouw.
Cameron N-160 OO-BKT Baloise en rechts de Cameron Z-105 OO-BRS Ores.
Cameron Z-105 OO-BRS Quentris. Het publiek op de voetbaltribune genoot van het schouwspel.
Om 20.55 uur vertrok de laatste ballon, de Libert L.3000+ OO-BDW Volkswagen D’Ieteren.
Daarna hebben we nog even nagepraat aan een tafeltje naast het voetbalveld, met een lokaal St.Feuillien-biertje. Heerlijk, die dag in Le Rœulx.
In volgorde van vertrek:
OO-BPC, ballonvaarder Geert Ivens, Cameron Z-120
OO-BFD, Vincent Demelenne, Libert L.3000+
OO-BLI, Patrick Libert, Libert L.2600
OO-BRS, Eric Lannoy Cameron Z-105
OO-BKT, Kurt De Zwaef, Cameron N-160
OO-BFW, Mathieu Decock, Cameron Z-160
OO-BAO, Patrick Simenons, Ultra Magic S-90
OO-BDW, Gauthier Hayt, Libert L.3000+
(Bron ballontypes: www.ballonregister.be/detail_balloon.php?Ballon=OO-BSD%202 )
Met dank aan de toeristische dienst van Le Rœulx (www.leroeulx.be).
Tekst en foto’s: Frans Van Humbeek
