Schoten, 18 april 2022. Er is Sam en Béatrice Rutherford geen rust gegund… De was van dochter Zara was amper droog na haar trip rond de wereld wanneer zoon Mack zijn koffers maakte om die prestatie nog eens over te doen.
Al bij de aankomt van Zara was er sprake van dat haar broer ook zou vertrekken, en op 23 maart is hij ook effectief ‘officieel’ opgestegen in Sofia, Bulgarije – de thuisbasis van zijn hoofdsponsor ICDSoft. Het lijkt misschien dat het een snelle ingeving was na het succes van zijn zus, maar Mack en het team waren dit al meer dan tien maanden voor vertrek aan het voorbereiden.
Ondertussen zit Mack al enkele weken vast in Kreta. De visum- en andere administratieve problemen die de grote zus vasthielden in Alaska blijven ook hem niet gespaard. Het team rekent er echter op dat tegen dat jullie dit artikel lezen, hij weer in de lucht is. Voor de laatste stand van zaken, kan je altijd de tracker openen op zijn website https://macksolo.com/journey/
Gelukkig kan hij bogen op de ervaring van de hele ploeg die ook Zara rond de wereld geholpen heeft om alle ongemakken uit de weg te ruimen. Natuurlijk is er Zara, maar ook Sam heeft overal ter wereld connecties in het luchtvaartmilieu. Ervaring is er ook met het gebruikte vliegtuig: ook Mack kan een Shark ultralight gebruiken – hetzelfde type als waarmee Zara gevlogen heeft. In principe gaat er weinig veranderen in de cockpit, behalve dat er via Iridium een livestream mogelijk moet worden. Wat er wél veranderd is, is dat de fabrikant deze keer geen sponsor is. Officieel stellen ze dat ze geen recordpogingen steunen van iemand die jonger is dan 18 jaar.
De route is aangepast. Zara vloog eerst over de Atlantische Oceaan naar Amerika, daarna naar Columbia, Azië en terug naar België. Mack gaat vanuit Bulgarije eerst naar Afrika, waar een eerste antipode ligt bij Mauritius.
Van daaruit was het plan om via Kazachstan en Rusland Alaska te bereiken, maar door de oorlog in Oekraïne moest een alternatief gezicht worden. Dit bestaat erin om via Indië en het Verre Oosten rechtstreeks via Japan naar één van de meest westelijke eilanden van Alaska te vliegen. Dit zou zo’n 2.300 kilometer boven water betekenen! Akkoord dat de Rotax vooraan op de Shark niet weet of die al dan niet boven water is, maar dit gaat toch een immense vlucht van tien uur worden. De interne tanks zullen hiervoor onvoldoende zijn, dus een ferry-tank op de achterste zetel zal nodig zijn.
Na die oversteek moet al de rest maar een ‘piece of cake’ zijn. Het tweede ‘antipodaal’ punt ligt weliswaar ook in de Stille Oceaan, maar iets minder ver.
De reden om deze route te kiezen is, behalve de omweg rond Rusland, puur uit persoonlijke interesse. “Ik vond dat er gewoon heel wat interessante landen waren onderweg op deze route”.
Volgens het team zouden die lange stukken over water geen probleem mogen zijn. Mits een goede voorbereiding en met de juiste weersomstandigheden is dit nét haalbaar.
Ook vliegen in Afrika is iets wat ‘normale’ piloten zou afschrikken, maar hier heeft Mack, vooral als copiloot van z’n pa, al heel wat uren op de teller staan. Ook dat mag dus geen probleem vormen.
Het belangrijkste punt om de hele trip veilig te laten verlopen is om voor iedere vlucht de tijd te nemen. Zara gaf dit op de ‘Dag van de piloot’ ook al mee: het is beter om even te wachten tot de omstandigheden juist zijn. In ieder geval heeft Mack nog wel even tijd: zolang hij binnen anderhalf jaar terug is, breekt hij het record van Travis Ludlow.
Peter Snoeckx
Foto’s: Sam Rutherford en Béatrice De Smet
