De V2-bunker van Eperlecques ligt aan de rand van het bos aan de noordkant van het dorp Eperlecques, in Pas-de-Calais. Gezien het beperkte bereik van de V2’s (zo’n 400 km) moesten de lanceerplaatsen zo dicht mogelijk tegen het doelgebied (UK) liggen. Dat waren echter locaties die ook binnen het bereik van geallieerde vliegtuigen lagen.
In maart 1943 begon nazi-Duitsland hier in het noorden van Frankrijk met de bouw van een enorme bunker voor V2’s, een montage- en lanceerplaats voor V2’s en een productiehal voor vloeibare zuurstof. Er was ook een spoorwegstation langs waar de onderdelen konden aangevoerd worden. Door alles op één plaats te centraliseren hoopten de nazi’s aldaar tegen een hoge frequentie raketten te kunnen afvuren. Het bouwwerk was 33 meter hoog, 95 meter breed en 216 meter lang.
Op 16 mei 1943 nam een verkenningsvliegtuig van de RAF luchtfoto’s van de site. Al snel wordt duidelijk dat de bunker van Eperlecques moet worden uitgeschakeld wil men een massale aanval van V2’s op de UK verhinderen. Op 29 juni 1943 wordt beslist om zowel de Vergeltungswaffen-researchsite Peenemünde als Eperlecques aan te vallen.
185 toestellen van de 8e USAAF vallen de bunker aan op 27 augustus 1943. Tussen augustus 1943 en augustus 1944 wordt de site maar liefst 25 keer gebombardeerd, daardoor wordt de bouw nooit volledig afgewerkt en V2’s zijn er dus nooit gelanceerd. De bouw van de bunker werd slechts gedeeltelijk afgewerkt, vooral om toch nog dienst te doen als fabriek voor vloeibare zuurstof voor de raketmotoren van de V2’s.
Na het bombardement van 27 augustus 1943 beseffen de Duitsers maar al te goed dat de Blockhaus van Eperlecques te kwetsbaar geworden is voor bombardementen, de werken worden gestopt. In november van dat jaar worden de bouwwerken hervat. Er wordt dan gebruik gemaakt van een bijzondere constructietechniek. Eerst wordt een zwaar betonnen dak gegoten dat later hydraulisch wordt opgekrikt, dan pas wordt het geheel voorzien van muren. Op die manier worden de bouwwerken beter beschermd tegen de bombardementen. Toch moesten de Duitsers finaal erkennen dat het onmogelijk bleek om hier een goed beschermde bunker te bouwen om V2’s te assembleren, brandstof aan te maken en de wapens te lanceren. Het project werd dus verlaten en de Duitsers gingen de minder kwetsbare mobiele lanceereenheden gebruiken, met ‘Meillerwagens’ werden de V2’s naar minder zichtbare lanceerplatforms gebracht. Toen de geallieerden in september in Eperlecques aankwamen, was de bunker ontruimd.
De Bunker van Eperlecques is nu een museum (www.leblockhaus.com).
Er hangen twee gedenkplaten voor Belgische arbeiders in Eperlecques, eentje op het monument aan de ingang van het domein en het tweede hangt tegen een kleinere bunker. Deze kleinere bunker staat rechts achter de grote bunker, achter de Demag-kraan en naast het goederentreintje dat in het bos staat.
Met dank aan Steven Volckaerts.
