De Amerikaanse 17th Airborne Division was nog volop in opleiding in Engeland toen de Duitsers op 16 december 1944 aanvielen in de Ardennen. Op 19 december werd de 17th verwittigd om zich klaar te houden om naar het continent te vertrekken. De volgende dag ontvingen ze orders om effectief te vertrekken.
De manschappen, uitrusting en voorraden werden grotendeels door de lucht naar de regio rond Mourmelon gebracht. Vandaar ging het langs de weg naar de streek van Charleville om een mogelijke Duitse doorbraak over de Maas aldaar te counteren indien nodig. Op 1 januari trokken ze naar de streek van Neufchateau in België om uiteindelijk in de frontlinie terecht te komen ten zuiden van Bastogne. De omsingeling van Bastogne was toen al enkele dagen doorbroken en de Geallieerden probeerden de corridor te verbreden terwijl de Duitse troepen het bevel kregen om met man en macht te proberen de omsingeling weer te sluiten. Het kwam tot zware gevechten omdat een Amerikaanse aanval per toeval samenviel met een Duitse poging tot tegenaanval.
Ook de 17th kreeg te maken met Duitse tegenaanvallen. Om deze af te weren namen ze stellingen in tussen de meer ervaren 101st Airborne op hun rechterflank en de 87th Infantry Division op hun linkerflank. Voor de 17th was dit hun allereerste contact met de vijand. Het was niet alleen een gevecht tegen de Duitse vijand maar ook tegen de bittere kou. De groentjes leerden snel hoe ze zich warm en droog konden houden in hun schuttersputten. Ze groeven zich in op wat later de naam “Dead Men’s Ridge” zou krijgen, een helling langs de N4 van Bastogne naar Marche, tussen Mande-Saint-Etienne en Flamierge.
Tussen 4 en 9 januari 1945 verliep de strijd hier met aanvallen en tegenaanvallen. Op 7 januari bereikten ze Flamierge maar door Duitse tegenaanvallen moesten ze het dorp de volgende dag weer prijsgeven. Op 11 januari begonnen de Duitse troepen terug te trekken maar er bleven nog heel wat Duitse eenheden in de streek om de aftocht te dekken. Op 12 januari ontving de 17th orders om Flamierge opnieuw in te nemen. ’s Morgens vroeg op 13 januari volgde een nieuwe poging en de 17th slaagde erin om Flamierge in te nemen in de loop van de voormiddag. Het koste de 17th in totaal 1117 manschappen en 63 officieren, 54% van de divisiesterkte sedert januari 1945. Nochtans ging de strijd voor de 17th verder met de gevechten rond Houffalize en verder richting Duitsland tot ze uiteindelijk op 11 februari afgelost werden.
Om de mannen van de 17th Airborne Division die deelnamen aan de strijd om Flamierge te gedenken, werd op 15 december 2007 in dit dorp een gedenkteken onthuld. De ceremonie werd bijgewoond door Melanie Sembrat, haar vader Harry Sembrat, maakte deel uit van het 513th Parachute Infantry Regiment van de 17th. Melanie Sembrat is de huidige voorzitster (2019) van de 17th Airborne Division Scions (Descendants), een vereniging van oudgedienden en familieleden van oudgedienden van de 17th Airborne Division. Het gedenkteken is halte 6 op het Bastogne-route van de gemeente Bertogne waartoe Flamierge behoort.
In Flamierge hebben ongeveer alle straten dezelfde straatnaam: Flamierge. Alhoewel Flamierge niet zo groot is, is het gedenkteken dus niet gemakkelijk te vinden. Neem op de N4 komende van Bastogne de eerste afslag naar Flamierge (er is een paar honderd meter verder nog een tweede afslag). Bij het binnenkomen van het dorp rij je voorbij de kerk en het gedenkteken staat ongeveer 100 meter voorbij de kerk aan de rechterkant van de weg. Voor het gedenkteken zijn enkele parkeerplaatsen en als daar auto’s staan, kunnen die het zicht op het gedenkteken belemmeren zodat je er voorbij bent voor je het beseft.
