Jean Louis Marie Mascaux, geboren te Elsene op 2 augustus 1915, overleden op 31 maart 1950.
Jean Mascaux vervulde zijn legerdienst van 1937 tot 1939 bij het 3e Regiment van de Militaire Luchtvaart. Hij ging met verlof voor onbepaalde duur in januari 1939 met de graad van Sergeant-waarnemer. Bij de mobilisatie in augustus 1939 kwam hij bij het 7e Smaldeel/IVe Groep/1e Regiment (7/IV/1Ae, Mephisto-insigne) te Goetsenhoven terecht waarmee hij ook de Achtiendaagse campagne van mei 1940 meemaakte. Gedemobiliseerd begin augustus 1940 vertrok hij al in oktober 1940 om Engeland proberen te bereiken. Hij was meer dan een jaar onderweg door internering in Spaanse kampen. Hij kwam op 13 juli 1942 in Gibraltar toe en op 31 juli 1942 in Glasgow.
Hij sloot zich aan bij de RAF en leerde vliegen in Groot-Brittannië en Canada. Na zijn opleiding kwam hij begin december 1944 bij 349 Squadron terecht waarmee hij de rest van de Tweede Wereldoorlog doormaakte. Hij bleef in de Belgische Luchtmacht en werd op 10 december 1949 met de graad van Kapitein CO van het 4e Smaldeel, 1e Wing te Beauvechain.
Hij verongelukte te Bad-Bodendorf, Duitsland, op 31 maart 1950 met Meteor F4 EF40 SV-Z. Bij een oefening laagvliegen botste hij bij slechte weersomstandigheden tegen een heuvel.
Zijn uitvaart had plaats op 5 april 1950 in de Basiliek van Koekelberg. Hij werd begraven op de begraafplaats van Koekelberg (die zich echter situeert op het grondgebied van Dilbeek). Hij was gehuwd maar had geen kinderen.
Bijna onmiddellijk na het ongeval kreeg een van de Meteors van het 4e Smaldeel (EF46 SV-M) de naam Mascaux onder de cockpit als eerbetoon aan haar CO.
Na de crash deed al snel het verhaal de ronde in Bad-Bodendorf dat de piloot bewust zijn schietstoel niet gebruikt had om te vermijden dat het vliegtuig op bewoond gebied zou neerstorten. Al enkele maanden na het ongeval, op 24 november 1950, werd een gedenksteen ingehuldigd op de plaats van het ongeval. De steen stond op een schilderachtige plaats aan de rand van een bos met links en rechts een eikenboom geplant en een rustbank. Op de steen was ook een vliegtuigmodel geplaatst, waarschijnlijk van een Meteor, maar dat is ondertussen al lang verdwenen. Ondertussen werd een nieuwe wijk gebouwd op de plaats waar het vliegtuig neerkwam en bij de bouw van huisnummer 1 in de Vorm Buchholz-straat, is de steen enkele tientallen meters verplaatst. Voor huisnummer 1 staat nog altijd een van de eiken die het gedenkteken flankeerden.
Vanaf 1985 werd ook jaarlijks een herdenking gehouden en er werden regelmatig veldbloemen bij het gedenkteken geplaatst. Met het verdwijnen van de laatste getuigen van het ongeval, verdwenen ook de bloemen en herdenkingen. De vergulde letters op de steen zijn hun glans verloren en volgens een onlinebron dient de omgeving van de gedenksteen tegenwoordig eerder als hondentoilet wanneer bewoners hun huisdieren uitlaten. Anderzijds plaatste het Heimat- und Bürgerverein Bad Bodendorf een infobord naast de gedenksteen. Dat de gedenksteen toch niet helemaal vergeten is blijkt uit het recente boek (2020) ‘111 Orte im Ahrtal, die man gesehen haben muss, mit zahlreichen Fotografien’ waarin het als een van de plaatsen die de moeite waard zijn om te bezoeken opgenomen is.
