Henri Gustave Lascot, geboren op 22 januari 1902 en overleden op 7 maart 1952.
Henri Lascot maakte deel uit van de 9e Promotie leerling-piloten die aan haar opleiding begon in september 1921. Hij behaalde zijn burgervliegbrevet in de vliegschool van Gosselies op 24 januari 1922 en zijn militair vliegbrevet in de vliegschool van As op 9 september 1922. Hij bleef in de Militair Luchtvaart tot eind 1928 en ging met onbepaald verlof op 28 januari 1929. Tijdens de jaren dertig zou hij piloot geweest zijn in Zuid-Amerika maar verdere details ontbreken.
Mogelijk was hij terug in België in 1939-1940 en opgeroepen als reservist. Volgens sommige bronnen zou hij ingescheept zijn op de SS Ettrick en zo in Groot-Brittannië toegekomen zijn. De SS Ettrick vertrok uit Saint-Jean-de-Luz in Zuid Frankrijk op 24 juni 1940 (met voornamelijk Poolse militairen aan boord) en kwam in Plymouth toe op 27 juni 1940. Onder andere Olivier Lejeune, Leopold Heimes en François Venesoen maakten eveneens de oversteek met dit schip.
Henri Lascot vloog korte tijd met Blenheims bij 236 Squadron, Coastal Command. Gezien zijn leeftijd, hij was 38 jaar, wordt hij echter naar niet-operationele eenheden overgeheveld als instructeur: eerst op 15 september 1940 naar 4 OTU (mogelijk een vergissing aangezien deze eenheid pas opgericht werd in 1941 voor training van vliegbootbemanningen), op 1 februari 1941 naar 54 OTU (training van nachtjacht-bemanningen). Op onbekende datum gaat hij naar Zuid-Afrika als instructeur bij 45 Air School te Oudtshoorn, tussen Kaapstad en Port Elizabeth. De school was uitgerust met Avro Anson. In augustus 1944 keert hij terug naar Groot-Brittannië: 27 augustus 1944 Belgian Depot, 11 oktober 1944 HQ Air Defense of Great Britain, 7 november 1944 286 Squadron (uitgerust met Miles Master en Martinet voor het slepen van doelwitten voor de luchtdoelartillerie). Op 20 mei 1945 gaat hij over naar de RAF Belgian Training School te Snailwell, die later de Elementaire Vliegschool (EVS) van de Belgische Luchtmacht zou worden.
Tijdens zijn verblijf in Zuid-Afrika had hij iemand leren kennen, Anne Schauder, waarmee hij trouwde en een gezin stichtte. Ze kregen twee kinderen, een zoon Antony Michel Henry Lascot, geboren in 1943, en een dochter, Larraine Lascot. Bij zijn demobilisatie keerde Henri Lascot terug naar zijn gezin in Zuid-Afrika. Helaas is het einde van dit verhaal niet zo rooskleurig. Eind 1951 keert hij tijdelijk terug naar België om zich te bekommeren om de familie-eigendommen: zijn jongere broer was gedood tijdens de oorlog en zijn vader was blijkbaar geïmmigreerd naar Amerika. Hij schreef regelmatig brieven naar het thuisfront maar na ongeveer drie maanden stopte de briefwisseling en zijn familie in Zuid-Afrika bleef jarenlang in het ongewisse waarom het contact verbroken was. Het was pas vele jaren later dat zijn dochter te weten kwam dat hij omgekomen was bij een verkeersongeval op 7 maart 1952.
Hij werd begraven op het kerkhof van Orbais waar de boerderij van zijn familie stond en waar hij ook om het leven kwam. Na al die jaren was het graf verwaarloosd en naamloos. Omstreeks 2005 begonnen arbeiders van de gemeente vragen te stellen over dit graf en opzoekingen (o.a. door André Bar) hebben ondertussen bewezen dat het ging om Battle of Britain-veteraan Henri Lascot. De gemeente liet het graf opnieuw in orde zetten en plaatste er een gedenkplaat op. In mei 2010 werd er een huldiging gehouden bij het gerenoveerde graf.
