Martin J. Wilmots, geboren te Vliermaalroot op 20 februari 1915. Martin Wilmots behoorde tot de 79e Promotie leerling-piloten en behaalde zijn militair vliegbrevet op 4 september 1939, net op het moment dat de Tweede Wereldoorlog uitbrak. Op 10 mei 1940 was hij ingedeeld bij de jachtgroep van Diest-Schaffen, bij het 1e Smaldeel van de Ie Group van het 2e Regiment (1/I/2Ae), uitgerust met verouderde Gloster Gladiator tweedekker-jachtvliegtuigen. Bij het opstijgen in de vroege morgen van 10 mei kwam de Hawker Hurricane van Kapitein Charlier in aanraking met de Gladiator van OLt Wilmots die zo op zijn neus terecht kwam en vuur vatte. Hij kon echter uit het brandende vliegtuig ontsnappen maar liep daarbij blijkbaar toch verwondingen op. Waarschijnlijk daardoor zou hij in de verdere operaties van 1/I/2Ae geen rol meer spelen. In 1941 kwam hij dan in krijgsgevangenschap terecht en hij zou pas vrijkomen aan het einde van de oorlog. Hij nam de draad weer op en na een bijscholing kwam hij in februari 1949 terecht bij de 2e Wing van Florennes, bij het 1e Smaldeel. Hij was al vertrouwd met het insigne van deze eenheid want de Spitfires droegen de komeet die ook op de Gladiators van het vooroorlogse 1/I/2Ae geschilderd was. Op 1 september 1950 ging hij over naar het 3e Smaldeel waar hij CO Maj Vandercruyssen opvolgde. De drie smaldelen van de 2e Wing vlogen toen nog met Spitfire 14. Op 28 maart 1951 vertrokken vier Spitfires van het 3e Smaldeel voor een operatie in het kader van oefening Barrage 3. Ze kwamen in zeer slechte weeromstandigheden terecht en een van de piloten, 1Lt Victor Absil, crashte met Spitfire serial SG67 te Pietrebais. CO Majoor Wilmots en de leidende officier van het onderhoud, Lt Pierre Hayt, haasten zich naar de plaats van het ongeval. Ze gebruiken daarvoor manusje van alles Oxford serial O-24 om zich naar Beauvechain te begeven om vandaar de crashplaats te bezoeken. Kort na het opstijgen van Florennes kwamen ook zij in een sneeuwstorm terecht en stortten neer te Saint Gérard. Majoor Martin Wilmots werd begraven in zijn geboortedorp Vliermaalroot (nu deelgemeente van Kortessem). Op 28 maart 2016, toevallig 65 jaar na de crash, bezochten we samen met Jos Punie van de Heemkundige Kring Kortessem, het graf van Martin Wilmots.