De bemanning van de B-17 ‘Susan Ruth’ van 306 BG, 369 BS wordt hier herdacht. De bommenwerper (42-31499) stortte neer tijdens een raid op Frankfurt op 8 februari 1944. Tijdens de terugvlucht werd het toestel geraakt door de luchtafweer en het moest op drie motoren verder vliegen. In de buurt van Couvin werd het aangevallen door twee FW 190 waarna de bemanning het toestel verliet.
De radio operator T/Sgt Ross L. Kahler en de ball turret gunner Sgt Louis J. Colwart Jr. storten neer met het toestel, de acht andere bemanningsleden konden het vliegtuig verlaten.
T/Sgt Joseph J. Musial (waist gunner) verliet het vliegtuig met S/Sgt William O. Slenker Jr. (tail gunner). Musial was in het vliegtuig al ernstig gewond geraakt, hij had een voet verloren. Op de grond werd hij opgenomen in een Luftwaffe-ziekenhuis en goed verzorgd. Ook bommenrichter 2Lt Richard Daniels werd gewond en kwam in de Stalags terecht. Piloot 1Lt C. Howard Snyder had ook zijn valscherm kunnen gebruiken. Slenker en Snyder konden uit de handen van de Duitsers blijven. Gunner Roy Holbert kon het toestel verlaten maar werd krijgsgevangen genomen.
Co-piloot 2Lt George Eike, Navigator 2Lt Roland Benninger en Sgt John Pindroch (waist gunner) kwamen neer te Signy. Meer dan twee maanden later werden ze gevat door de Duitsers. Op 22 april 1944 werden hun dode lichamen samen met die van vijf andere vliegeniers en twee verzetstrijders gevonden in een bos te St.- Remy (zie ook het monument te St-Remy).
Het monument werd op 27 augustus 1989 ingehuldigd in aanwezigheid van de nog vier in leven zijnde bemanningsleden: Snyder, Slenker, Holbert en Musial.
Het verhaal van de bemanning van ‘Susan Ruth’ is uitgebreid beschreven in het boek van Steve Snyder ‘Shot Down : the true story of pilot Howard Snyder and the crew of the B-17 Susan Ruth’ uitgegeven door Sea Breeze Publishing in 2015 (ISBN 978 0 98607600 8).
Steven Volckaerts bezocht dit monument samen met Hector Maurage. Jean Claude Dispaux, René Torsin en Gordon Richards bezorgden ons extra info.
