Schaffen 2010, impressie tussen zonneschijn en regen

Schaffen is niet alleen een Fly-In. Naast de vliegtuigen wordt ook plaats gemaakt voor verschillende types voertuigen. Ook oude woonwagens kunnen het publiek bekoren.

De de Havilland DH.82A Tiger Moth D-EKIF was op vrijdagavond in de stromende regen geland. De eigenaar legde zijn kleren te drogen op zijn Tiger Moth. Wie ze gestreken heeft zijn we niet te weten gekomen.

Charles James Storey deed van 1948 tot 1956 dienst bij de RAF, als vliegtuigelektricien. Twee en een half jaar verbleef hij in Maleisië (toen nog de Britse kroonkolonie Malaya), het 33 Sqn vloog er met de Havilland DH.103 Hornet. Charles was graag piloot geworden. Maar toen hij zich aanmeldde bij de RAF riep een officier: “nu hebben we geen piloten nodig, wel technici om de vliegtuigen in de lucht te houden”. Na zijn carrière bij de RAF werd Charles elektricien in het burgerleven. Hij was de eerste om elektriciteit te leggen in de Londense Tower Bridge.

Air Britain werd opgericht in 1948 en enkele maanden na de start was Charles al lid van deze gerenommeerde vereniging van spotters en luchtvaarthistorici. Charles is een rasechte spotter, het accent ligt niet op de fotografie van vliegtuigen maar wel op het noteren van registraties, kleurenschema’s, plaatsen en datums. Thuis heeft hij zijn boekenkast gevuld met handgeschreven spottersboekjes, een schat voor luchtvaarthistorici.

De affiches die gemaakt worden voor de Fly-In van Schaffen zijn collector items geworden. Het zijn al vele jaren ontwerpen van Johan Vanwijngaerden. Tijdens de Fly-In steunt Johan de Diest Aero Club in de tent van de luchtdopen. Johan: ”Mijn eerste affiche was een pentekening van een Mitchell. Gaston Peeters, toen voorzitter van de DAC, had toelating gegeven om eens een ander type affiche te ontwerpen dan de standaard aankondigingen. Na mijn pentekening volgden affiches die ik met plakkaatverf schilderde, nu gebruik ik olieverf op een doek van 80 x 40 cm. Voor mij is dit een hobby. Vroeger heb ik wel enkele originelen weggeschonken maar nu bewaar ik de schilderijen bij mij thuis. Mijn grote voorbeeld is de Britse schilder Robert Taylor (www.roberttayloraviationprints.com). Als ik zijn werken zie, vraag ik me telkens af hoe hij het klaarspeelt om zo fotografisch correct te schilderen”.

Deze luchtfoto van de Fly/Drive-In werd op zaterdagmiddag genomen vanuit de Piper Cub OO-CEK. Dank daarvoor aan piloot Peter Kirschen. Op zaterdag waren er veel bezoekers maar door het slechte weer vertrokken die zondagmorgen al heel vroeg. Onderaan links de ballonloods van de para’s.

Vera Schmitt en Dirk Bende bij hun Fieseler Storch D-EVDB. Het toestel uit 1944 draagt bouwnummer 2042 en was nog eigendom van Eric Vormezeele (OO-STO). Dirk spendeerde zo’n 5.500 uren aan de restauratie. Zijn bedrijf LTB Dirk Bende GmbH (www.ltb-dirkbende.de) restaureert vooral oude vliegtuigmotoren. Het hoeft ons dan ook niet te verbazen dat zijn toestel is uitgerust met een glimmende, originele Argus AS10-motor. Dirk: “Het is echt een genot om hiermee te kunnen vliegen. Het vliegtuig is prachtig te trimmen en aan lage snelheden heeft het fantastische vliegeigenschappen. Voordien vloog ik met Cessna 152 en Piper Cub”.

Piloot Henk Afink in de cockpit van de Great Lakes rebuild PH-GLT. Het toestel staat gestald in het Duitse Nordhorn-Lingen (EDWN, www.flugplatz-nordhorn-lingen.de). Daar zijn heel wat piloten van oldtimers actief die zich in de toekomst misschien in een vereniging zullen groeperen. Er staan zeven Stampes, een Tiger Moth, een Stearman, twee Piper Cubs, een Pitts Special, een Cessna 195, een Bölkow 207 en een Piper Tri-Pacer.

Piloot Tom De Moor bij de enige Thorp T-211 die in Europa als experimental is ingeschreven. In Groot-Brittannie vliegen er nog drie gecertificeerde toestellen van dit type rond. De Thorp wordt aangedreven door een Continental O-200A van 100 pk, heeft een vliegbereik van vier en een half uur en aan 75% power vliegt de kist aan een snelheid van 95 knopen. De ontwerper tekende ook de Piper Cherokee, de gelijkenis met de staart van deze Thorp is treffend. Opvallend op het vertikaal staartvlak is de sticker van Traditionsgemeinschaft Aufklärungsgeschwader 52. De eerste eigenaar van dit vliegtuig was een Luftwaffepiloot.

De Robinson R-22 Beta OO-RJP wordt naar een parkeerplaats geleid.

Jean-François Jansen hoopt met deze Slingsby T67M-200 Firefly mee te doen aan het Belgisch kampioenschap acro. Het toestel kwam van Saint-Ghislain. Op de staart staan de kentekens HKG-13, verwijzend naar de Royal Hong Kong Auxiliary Air Force, maar het draagt eigenlijk de registratie G-BXKW.

Een dertigtal spotters van Air Britain (www.air-britain.com) kwamen met een bus naar Schaffen. Van 11 tot 15 augustus maakten ze een rondrit door België. Ze waren ondermeer te gast in Baissy-Thy, Buzet, Liernu, Spa, Temploux en Verviers. Voor onze fotograaf steken ze graag hun fototoestellen in de hoogte.

Gabriel Bellemans (in de cockpit) en Aldo Zottos voor hun OO-E53 Rans Coyotte II, vertrekkensklaar naar de thuishaven Avernas. Opvallend is de rechte rand van het instrumentenpaneel. De dochter van de vroegere eigenaar was nogal klein van gestalte, door het wegwerken van de traditionele ronding van het instrumentenpaneel had ze toch een onbelemmerd zicht naar buiten.

Johan Teerlinck kwam uit Brasschaat met de Varga 2150A Kachina. Het toestel is uitgerust met een sleepkabel voor zweefvliegtuigen. Johan begon zijn luchtvaartcarrière trouwens als zweefvliegpiloot.

De Diest Model Club is een afdeling van de Diest Aero Club. Ze gebruikt het vliegveld samen met de militairen, de motorvliegtuigen, valschermspringers en de zwevers, een bewijs dat de samenwerking perfect mogelijk is. Damien Duysters (foto, secretaris van www.diestmodelclub.be):” Je ziet hier grote modellen zoals de Piper Cub op schaal 1:2 maar ook vliegtuigjes als deze Depron shock flyer, die weegt tussen de 125 à 130 gram. Met dit soort van vederlichte vliegtuigjes wordt binnen in een windstille hal gevlogen. Meer en meer modellen zijn van het type ARF, wat staat voor Almost Ready to Fly, bouwpakketten waar niet zoveel meer moet aan gesleuteld worden. Een beginner heeft voor 250 euro al een mooi startpakket. We accepteren maximum 100 leden, anders hebben ze onvoldoende kans om actief te vliegen. Vroegen hadden we inderdaad meer jongeren in de club. Maar nu heeft de jeugd zoveel kansen dat ze jaarlijks wel eens van een andere hobby willen proeven, dit jaar modelvliegen en volgend jaar misschien duiken.”