Belgen in Bitburg

Guido Bouckaert
8 juni 2011

Bitburg, Eifel, Duitsland, 27-29 mei 2011. Voor één keer was er op de parkeervloer voor bezoekende vliegtuigen meer aan de gang dan op de parking voor bezoekers met de auto. Vanuit de buurlanden waren ze gekomen in hun sportvliegtuigen, zelfs in clubverband en misschien wel met de zinnen gezet op een of andere aankoop, of gewoon voor een prettige daguitstap met jachtschotel en Bitte ein Bit.

Voor evenementen als deze moet altijd worden gewaarschuwd. Soms zijn ze maar zo-zo. Stadtlohn (Duitsland, 2006) en Vitry en Artois (Frankrijk, 2007) zijn daar goede voorbeelden van. Ook Bitburg Expo kan maar met veel goede wil een aanrader worden genoemd, en toch. Wederom was de apron van Flughafen Bitburg met vele VLA’s gevuld die de bezoeker aangenaam aankeken. Zie de Breezer, de Sling, de AT-3 en vooral de Aquila A210 en de Polaris FK14, een hele bijzondere, toffe kist die met de benaming ‘Le Mans’ verwijst naar de luchtkoersen uit de jaren dertig van de vorige eeuw. Ook de GA-markt gaf present met Mooney, Cirrus, Beech -de gekende namen dus- waarbij Cessna schitterde door afwezigheid.

Het Belgische Dynali daarentegen, had gemakkelijk de weg naar Bitburg gevonden met hun H2S. Dit is een zeer prettige tweezits helikopter die in Nijvel in kitvorm wordt vervaardigd en waarvan het prototype luttele dagen nadat uw reporter in de heli had gevlogen, gekaapt werd voor een poging tot ontsnapping uit de nabije gevangenis, en dat lang voor een gelijkaardige poging zou worden overgedaan te Brugge.

Meer heli’s dan de zelfbouw-Dynali waren niet te zien die dag, tenzij de MD600N, een bijzonder aangenaam hefschroefvliegtuig dat pleziervluchten uitvoerde naar rato van 40 euro voor een rondje puur vlieggenot van telkens precies zeven minuten. Aanwezig was verder de Gyrocopter Magni 14-200, een toestel dat uw verslaggever al onder de kont geschoven kreeg in de gezegende maand maart van het jaar 2002 en daarbij een bijzondere indruk naliet.

Zakenjets- zoals voorzien door de organisator- hadden evenwel hun kat gezonden maar turbinevliegtuigen zoals de Piaggio Avanti, de Piper Meridian en de Pilatus PC-12 waren dan weer wel aanwezig. Het lijkt er verder op dat de Daher/Socata-dealers moeizamer van hun TBM’s afraken, en dat de Piper Meridian heden beter in de markt ligt.

Tweedehandse vliegtuigen waren welkom op de Bitburg Expo met een schitterende Piper Aerostar of een mooie Beech Duke te koop. En ook een performante Piper Cheyenne III kon er van eigenaar veranderen voor een mooie prijs.

In de hallen kon je bij Pooley’s wat vliegmateriaal kopen en bij de Pilotshop TPS, toffe sponsor van deze internetsite, nette pullen kopen voor een goede prijs. Bij het Belgische AeroTechs uit Lummen viel voor de techneut best een en ander te bewonderen en de avionica alom met prachtige, overweldigende kleurenpracht, verdrongen zich om de aandacht op de eisen van de kooplustigen met centen in de geldbeugel.

Schitteren zouden de Belgen vooral tussen halfzeven en halfacht in de avond als de heraantredende vliegformatie van Belgian Air Defence -voor het eerst in het buitenland- deelneemt aan het evenement. De Red Devils vliegen nu in Siai Marchetti in plaats van Fouga Magister. Zo toont het hernieuwde team dat ook in sportvliegtuigen -dat de Marchetti in wezen is- (goed opgemerkt Lt. Braem) heel wat mooie dingen kunnen worden getoond. Jammer dat er ver van het publiek moest worden gevlogen. Ach veiligheid eerst, denken we dan maar. Veel fraais in de hemel was er, afgezien van onze eigen Duivels, niet te zien en slechts één act bleef ik bewonderend nakijken. Dat was toen een telegeleide modelversie van de Extra 300 een levensechte Extra 300 precies als in spiegelschrift nabootste. Mooi, mooi.

Bitburg Expo 2011, een success? Laten we het maar houden op een ja, zij het niet volmondig. Maar goed, we zijn verwend met een uit de voegen barstende Aero Friedrichshafen net van de baan, en een op til staande reuzenbeurs à la Paris Air Show/Le Bourget in het verschiet. Daar tussenin gedrukt zitten, doet de kans op een stille wurgdood jammer genoeg stijgen. Dus toch, alle sympathie voor de kleintjes die het pogen goed te brengen. Voor wie een boontje heeft voor deze kleinschalige evenementen, kan in zijn/haar agenda het volgende noteren: Swiss Aero Expo (12-14 augustus 2011) te Birrfeld/LSZF en Air Expo (3-4 september 2011) te Zell am See am See in Oostenrijk.

Guido Bouckaert
Foto’s: Jan Vanhulle

Nog altijd de hamvraag: is het zicht mooier vanuit de lucht of is het leven mooier op de apron van een vliegveld op een dag als deze ?

Maule-vliegtuigen zijn werkpaarden maar dan van het elegantere soort. Ze zijn te koop met alle soorten van motor in de neus tot zelfs een Allison-gasturbine turbopropmotor toe. Deze M-7-235 (van het aantal paarden), is uitgerust voor het optrekken van zweefvliegtuigen of spandoeken. Maar als hierover een diepgaande discussie met de Belgische zaakvoerder van Fly4U op gang komt, moet de salesman afhaken.

Je zou denken dat hier zo’n telegeleid helimodel aan het vliegen is. Neen, het is de tweezits Dynali H2S, in het Belgische Nijvel te koop als kit. Mijnheer Vansteelandt uit Zedelgem in West-Vlaanderen, heeft er eentje in het nabije industriepark staan. Het moet wel gezegd, dat de H2S op Bitburg, lawaaierig overkwam.

Light Sport Aircraft alom in Bitburg. De reglementering van deze toestellen is nog niet helemaal rond bij EASA, maar toch is het mogelijk om een zogenaamde permit-to-fly aan te vragen. Czech Sport Aircraft neemt voor hun vliegtuigen RTC een andere route: ze zijn in de laatste fase van de certificering als vliegtuig (en hebben deze waarschijnlijk binnen tegen de tijd dat u dit leest). Dit houdt in dat, in tegenstelling tot een permit-vliegtuig, op dit gecertificeerde toestel wél les gegeven mag worden, en dat het verhuurd kan worden (PPL / JAR-FCL training). Wanneer we de Evektorstand bezochten, sprak er een Vlaamse vliegclub de intentie uit om twee van deze toestellen aan te schaffen om de oudgedienden C-150’s te vervangen. Door de lagere operating costs (onder andere gebruik van autobenzine) kan aan de leden een nieuw, 115 knopen snel, toestel met glazen cockpit aangeboden worden tegen dezelfde huurprijs als de tweezitter uit Wichita. Voorwaar geen slecht idee! (Foto Peter Snoeckx)

Deze D-EAVZ is een blitse Aquila A210 die we binnenkort vanaf Wevelgem vliegen voor een vliegreportage, later op uw favoriete internetsite.

D-MNTK is een FK-14 Polaris, een vliegtuig van hedendaagse vormgeving en composietbouw maar met de erfenis van de racevliegtuigen uit de jaren dertig van de vorige eeuw. Vandaar ook de benaming ‘Le Mans’. We zagen het trotse ding vliegen en bij Pegasus, wat ging dat snel!

Ja, als reisvliegtuig aan 555 km/h, kan deze TBM850 bijzonder snel uit de voeten. Daher/Socata viert in 2011 het 100-jarige bestaan van het bedrijf maar de TBM naar de Bitburg Expo meegebracht, stond nog niet in de kleuren die zijn bedacht voor hun eeuwfeest.

Technici van de Red Devils, het demoteam van Belgian Air Defence, op bezoek bij het Belgisch bedrijf AeroTechs uit Lummen.

Een gezellig onderonsje met twee vliegers van de Red Devils?

Dan oogt deze groepsfoto met de vier vliegers van de Red Devils toch mooier. Van links naar rechts Lt. Stefan Stef Braem, Cpt. Albert Al Baltus, Lt. Olivier Mel Gilson, Cdt. Alain Papy Collard.

Neem lat en potlood en meet de geometrie op van deze gevlogen oefening. Perfect.

Klus geklaard. De Red Devils keren weer naar hun standplaats na de demonstratie van hun kunnen.

De drukste aankomsttijd op de Bitburg Expo was zo rond de middag wanneer er ook een hele vloot Belgische ULM’s aankwam. De Federatie had verzamelen geblazen in Büllingen (EBBU) om van daaruit in groep door te vliegen naar Bitburg. Dit gaf tot zeven vliegtuigen tegelijk in final, met nog enkele andere in base! Op de grond was het aanschuiven om allemaal naar een parkeerplaatsje gemarshalled te worden.
Om te vertrekken was er de keuze om voor de airshow te gaan, of wachten tot deze gedaan was. Vele piloten kozen voor het laatste, en het vertrek was dan ook redelijk spectaculair! Bitburg is niet gecontroleerd, en uiteindelijk heeft de toren het aan de piloten zelf overgelaten om naar eigen goeddunken te vertrekken. Gewoon even het callsign over de radio en terug koers zetten naar België. (Foto Peter Snoeckx)

Guido Bouckaert

Guido, een uitdovende PPL die voor reportages mee vloog in +120 vliegtuigen en in acht types vloog als PIC, is de jongste nestor onder de Vlaamse verslaggevers over luchtvaart. Zijn teksten worden wereldwijd geplaatst in gedrukte en digitale media. Guido maakte vroeger deel uit van de redactieraad, vandaag pent hij als gastauteur.