Hamilton Air Show

Al van bij de eerste editie van Volkel in de Wolken is Hans van der Werf de Display Director. Hij vloog bij de Nederlandse Luchtmacht ondermeer met Hunter, Thunderstreak en Starfighter. In 1980 maakte hij zijn laatste vlucht met de F-104, in totaal vloog hij 2.400 uren op dit type. Van der Werf: “Natuurlijk heb ik ook de Belgische Slivers gekend, met ondermeer de touch-roll-touch van ‘Bill’ Ongena. Toen het team gestopt is wilden we ook in Nederland met zo’n demoteam starten maar dat werd niet met open armen onthaald bij defensie. Ik ben dan van 1974 tot 1979 officieel solo Starfighter-demopiloot geweest voor de Nederlandse Luchtmacht. Waarom ik acro deed? Je brengt dan de performance van het vliegtuig zo kort mogelijk tegen de performance van de mens, je raakt zo perfect mogelijk de grens van de mogelijkheden van het vliegtuig en de mens en daar gaat het vliegen om.” ’t Is heel leerrijk om een vlieger als Hans van der Werf het acrovliegen van Nicolas Ivanoff te horen becommentariëren. Ivanoff vliegt professioneel en perfect, zijn technische perfectie vraagt niet om risico’s.

Links Nicolas Ivanoff, in het midden de burgemeester Henk Hellegers van Uden en rechts Kolonel Peter Tankink. Kolonel Tankink is de basiscommandant van Volkel. Ik vraag hem of de Volkel in de Wolken Hamilton Airshow niet beter op de basis zou doorgaan ipv in de nabije velden. Kolonel Tankink: “Deze airshow is ontstaan vanuit een braderie in het dorp, in de dorpsgemeenschap. We willen dat zo houden en natuurlijk doen wij met de vliegbasis al het mogelijke om het evenement te faciliteren. Op de plaats van het gebeuren is geen runway, hier op de basis komen de piloten tanken. De Flight Director heeft de plaatselijke controle over de display, onze controletoren neemt de landingen en vertrekken voor zijn rekening. Zolang ik hier commandant ben, zal ik de organisatie van het evenement blijven steunen. Dankzij ondermeer dit gebeuren probeert onze vliegbasis te werken aan een goed nabuurschap. Tijdens de airshow organiseer ik op de basis ook de jaarlijkse familiedag.”

Op het moment dat we Nicolas Ivanoff, acropiloot en officiële ambassadeur van onze sponsor Hamilton ontmoeten, staat hij op de zesde plaats van de Redbull Air Race Master Class (www.redbullairrace.com/en_INT). Ivanoff is een zeer charmante piloot, een aimabele mijnheer die ons zeer graag vertelt over zijn acrovliegen. Zijn thuisbasis is het Belgische Saint-Hubert maar omwille van de aangepaste organisatie aldaar wordt het voor hem moeilijk om er nog te vliegen. De Corsicaan met Russisch-Griekse roots woont in Brussel. Fysiek is het een hele uitdaging om met toestellen als de Extra 200 of 500 de lucht in te gaan, met vliegkrachten tussen -10G en +12G. En nog wordt gewerkt aan het perfectioneren van het vliegtuig. Ivanoff: “We blijven samen met ons engineering team nadenken over verbeteringen in de constructie, daardoor moeten we de komende maanden een gewichtsbesparing van een tiental kilogram kunnen realiseren. De romp van de Extra 200 bestaat uit carbon en stalen buizen, goed voor krachten tot 15G.”

Nicolas Ivanoff werd op 4 juli 1967 geboren in Ajaccio (Corsica). Hij begon met luchtacrobatiek in de jaren negentig en tegen 1997 was hij al lid van het Franse luchtacrobatieteam. Sinds 2005 vliegt hij de wereld rond in zijn vliegtuig in de kleuren van Hamilton, adembenemend en inspirerend…

De Extra 200 F-GPIT van Nicolas Ivanoff tijdens de persvoorstelling van de Volkel in de Wolken Hamilton Airshow.

Hamilton CEO Sylvain Dolla vertelt ons dat zijn bedrijf wel Amerikaanse roots heeft maar dat de horloges sinds 2003 in Biel (Zwitserland) worden gemaakt, daar zitten de horlogemakers van topklasse. American spirit, Swiss techno … zo noemen ze dat bij Hamilton. We vragen hem hoe belangrijk de luchtvaart wel is voor Hamilton: “Hamilton werd in 1892 opgericht in Lancaster (Pennsylvania, USA.) Al van in het begin deden de eerste piloten van postvluchten beroep op onze horloges, ook luchtvaartmaatschappijen en luchtmachten begonnen onze horloges te gebruiken. Tijdens de Tweede Wereldoorlog stopten we de burgerlijke productie en we schakelden over naar een oorlogsproductie. Na de Tweede Wereldoorlog bleef Hamilton een topmerk. De komende drie jaar zijn onze horloges de officiële chronometers voor de EAA AirVenture in Oshkosh. Je kan mij daar ontmoeten, ik ben geen piloot maar heb een passie voor luchtvaart. Ooit hoop ik een licentie als helikopterpiloot te kunnen behalen. In de luchtvaart doen we de inspiratie op voor precisie en voor een professioneel imago. We willen zeker geen merk zijn voor een elite, wel voor mensen die affiniteit koesteren met het leven van professionele piloten als Ivanoff.” Met de enthousiaste CEO Dolla hadden we het ook over vernieuwing van zijn product. Hij toonde ons ondermeer een horloge dat kan vastgeklikt worden in de cockpit of op een horlogeband en dat voorzien is van een digitaal flight logbook, hierop kunnen tijden van een twintigtal vluchten worden opgeslagen. België is voor hem een nieuwe markt die nog beter zal aangeboord worden, en tegelijk een stevige groeimarkt. Sylvain Dolla: “Ivanoff vervoegde het designteam om piloothorloges zoals de Khaki X-Wind te ontwikkelen. Hij geeft zeer goede input voor de ontwikkeling van deze horloges; zijn professionele acro-ervaring met onze producten is voor ons uitermate belangrijk.”

Evert Oostendorp is voorzitter van de Stichting Volkel in de Wolken. Wat begon als een braderie in het dorp Volkel is nu uitgegroeid tot een stevige airshow waar niet alleen vliegtuigen aanwezig zijn maar ook attracties voor jong en oud. Er is een prachtige automeeting van Custom Cars Sensation en ook de Dakar trucks van Van den Heuvel en Schoones en de glimmende wagens van USA trucks Holland zijn te bewonderen. De re enactment-vereniging Living History Group Holland brengt een voorstelling over het leven van een parachutist gedurende de Tweede Wereldoorlog met onder andere wapendemo’s en een nagespeelde militaire actie. Ook de reddingsbrigade Uden laat zien waartoe zij op het gebied van rampbestrijding instaat zijn. Leden van de Star Wars kostuumvereniging Dutch Garisson wandelen door het dorp. De Volkel in de Wolken Hamilton Airshow is dus een compleet dagje uit voor het hele gezin.

Evert Oostendorp: “We leven inderdaad in goed nabuurschap met de vliegbasis, ze helpen ons enorm met de vliegshow. Zoals je kon zien heeft ook onze burgemeester vandaag een vlucht gemaakt met de Extra van Ivanoff. De vier à vijf uren durende Volkel in de Wolken Hamilton Airshow ontvangt hier ongeveer 25.000 kijklustigen. Natuurlijk proberen we ook innoverend te zijn. Dit jaar hebben we een select aantal tribuneplaatsen die we gaan ter beschikking stellen van geïnteresseerden, er komt ook een meet&greet met de piloten. De lokale bevolking staat achter dit evenement, met opbrengsten van de airshow proberen we ook iets terug te doen voor de inwoners van Volkel, zoals het uitvoeren van enkele werken.”

Vooral de kinderen worden in de watten gelegd tijdens ‘Volkel in de Wolken’. De hele dag zijn er gratis springkastelen, clows en andere animatie, mogelijkheid tot een stoere deadride…

Hoewel een sessie op het springkasteel me ook wel zou kunnen verleiden, zijn we hier niet voor de randanimatie. Het hoofdevenement draait om de vliegtuigen. Nog voor de officiële opening warmt deze Antonov-2 het publiek al op met enkele fly-by’s. De 1.000 pk stermotor geeft een zalige soundtrack, en de stevige vleugels houden het toestel zelfs tegen ongelooflijk lage snelheden in de lucht.

Deze modelbouwclub toont het publiek dat deze ‘vliegtuigjes op afstandsbediening’ niet zomaar speelgoed zijn.

Als eerste act treedt de huispiloot van Hamilton aan. Nicolas Ivanoff legt met zijn Extra 200 meteen de lat hoog voor de andere deelnemers.

Een persoonlijke favoriet van me is deze Swift glider. Enkel jammer dat de commentator, die voor de rest van de show z’n mond niet hield, deze act niet aankondigde… daardoor miste een deel van het publiek deze stille schoonheid.

Het contrast met de vorige gast kan niet groter zijn: stilte versus tientallen decibels, subtiele schoonheid versus brute kracht. De F-16 van de KLuM kon dit jaar een ‘hoge’ show uitvoeren waarvan het publiek vorig jaar verstoken bleef. Het weer zat echt wel mee deze editie: een aangename temperatuur, en hoge wolken die geen probleem vormden voor de piloten.

Tussendoor passeerden ook nog vijf andere F-16’s op weg naar een herdenking. Ze moesten wel, want het veld (letterlijk te nemen zoals in ‘bietenveld’, niet zoals in ‘vliegveld’) waar de vliegshow plaatsvindt, ligt in het verlengde, en op luttele meters van de startbaan van de basis.

Sinds september 1992 is er ook een museum of traditiekamer ‘Typhoon.’ Documenten, foto’s, vliegtuigonderdelen, e.d. geven een beeld van het verleden en heden van de basis. Op de basis bevindt zich trouwens nog een oude Duitse vliegtuigloods. De traditiekamer kan alleen op afspraak bezocht worden, voor info VKL.Traditiekamer@mindef.nl .

Hierbij de enige Belgische bijdrage in de airshow: de motoren van dit ‘Twister Duo’ zijn geleverd door ULPower uit het West-Vlaamse Geluveld. Deze 107 pk sterke motor is aangepast met een oliesysteem dat toelaat om ondersteboven te vliegen. Hoewel de toestellen eigenlijk ‘ultralights’ zijn, moet deze act niet onderdoen voor de rest van het programma.

Wij als Belgen moeten tevreden zijn met twee motoren in Engelse toestellen, onze Noorderburen maakten het leeuwendeel van het programma uit. Dit ‘zootje ongeregeld’ zijn de ‘amateurs’ van de Victor Romeo Formation. Ik gebruik dit woord enkel in de letterlijke betekenis om aan te geven dat dit geen beroepspiloten zijn. Voor hun formatievliegkunsten in deze lestoestellen kan men enkel maar diep respect betonen. … en zo ongeregeld ging het er niet aan toe. Deze foto is het begin van een messcherp uitgevoerde break.

Ook de ‘Fokker Four’ kunnen dergelijk fijne acrobatieën uitvoeren met hun 65 jaar oude vliegtuigen.

Hét hoogtepunt voor vele bezoekers was de passage van de Catalina vliegboot. In de koloniën werden zo’n 65 van deze toestellen gebruikt. Momenteel is deze Catalina nog één van de laatste wereldwijd die nog in een vliegende staat is. Het onderhoud is enorm tijdrovend, en kost handenvol geld. Getuige daarvan is het feit dat het toestel gedurende lange tijd aan de grond heeft gestaan. Meevliegen kan, met een waterlanding op het IJselmeer inbegrepen, als je donateur wordt van de Catalina stichting in Leeuwarden.

De Sukhoi Su-29 is niet meer het meest moderne acrovliegtuig, het kan nog altijd z’n mannetje staan…

“Mooie paraplu juffrouw”… de hostessen van de hoofdsponsor leidden even de aandacht af van wat er in de lucht gebeurt.

Man en vrouw die samen een acroteam vormen… ik hoop dat Adam Shaw niet te dikwijls overhoop ligt met zijn echtgenote Marianne.

Frank Versteegh mag natuurlijk niet ontbreken op een Nederlandse airshow. De voormalige Red Bull Air Race-piloot krijgt de prijs van ‘laagvlieger van de dag’.

Afsluiten deden deze Dutch Thunder Yaks.

Toch wel stevig: op het programma stonden, de F-16’s even niet meegerekend, 10 Nederlandse deelnemers van topniveau.